Opinia na temat książki Najszczęśliwsza

❗TW: mor*erstwo, utrata żony, przemoc sek*ualna

Bardzo szybko pojawiło się u mnie przeczucie, że ta książka mi się nie spodoba i (niestety) się nie pomyliłam. Była to najgorsza książka Czornyja, jaką przeczytałam, choć zapowiadała się dobrze. Podobało mi się to, jak została przedstawiona żałoba i powolne wychodzenie z niej, a rozdziały ,,moje żale" były całkiem okej, jako jedyna rzecz w tej książce wzbudzały we mnie jakiekolwiek emocje. Ale to tyle z plusów.

Zacznę od nowego związku głównego bohatera, bo grał on istotną rolę. Dla mnie był to jeden z tych książkowych związków, który opierał się wyłącznie na sek*ie i piciu wina. Od skończenia tej książki minęło kilka dni, więc możliwe, że odbieram go tak, bo mam już zniekształcone wspomnienia, ale nie zmienia to tego, że kompletnie nie byłam zaangażowana w tę relację.

Akcja... nie było żadnej akcji. Prezenty od zmarłej żony, które powinny wywoływać lęk, zdawały się być nieistotne. Liczyłam, że Dawid zacznie robić coś w kierunku odkrycia prawdy, jak to się dzieje w tego typu thrillerach, ale średnio go to interesowało.


Zakończenie szokujące - ale dla mnie był to ten negatywny szok - i absurdalne, a posłowie nie miało żadnego sensu, bo żeby miało sens, historia musiałaby się zacząć w momencie, na którym się skończyła. Tym samym refleksje, do których miała skłaniać ta książka nie miały jak się pojawić (więcej w części spojlerowej)



❗SPOJLER DO ZAKOŃCZENIA❗
Dawid trafia do więzienia niesłusznie skazany za zabójstwa, których nie dokonał. W prologu autor podaje przykłady spraw, w których osoby zostały niesłusznie skazane - i do refleksji nad tym, jak te osoby się czuły, albo czują (bo czasami do samego końca niewinni będą uznawani za winnych) miała skłaniać ta książka. Tyle że, tak jak pisałam, nie ma to żadnego sensu, bo Dawid zostaje uznany za winnego w ostatnim zdaniu książki, a cała książka jest o czymś zupełnie innym.