Opinia na temat książki Nagranie

W Toruniu znikają bez śladu młodzi mężczyźni, po pewnym czasie do domów ich rodziców przychodzi nagranie. Policja rozpoczyna śledztwo, czy zdąży ich uratować lub znaleźć mordercę?
Coś mnie podkusiło, że uległam mocnej promocji wydawnictwa – nie posłuchałam głosu rozsądku….
Miał być kryminał, wyszła według mnie bajeczka kryminalna dla nastolatków, lubiących czytać romanse. Niestety dodatkowo motyw mało odkrywczy, wykonanie dziwne, a zakończenie i rozwiązanie zagadki na szybko, bohaterowie chodzą to tu i tam i nic z tego nie wynika. Policja działa jak mało rozgarnięta instytucja, utarczki słowne i ich powtarzalność – diabli mnie brali. Kompletnie nic nie współgrało, ani fabuła, ani akcja. Brak podstawowej wiedzy, co do prowadzenia śledztwa: dowody zabrane od rodziców, najpierw trafiają do policjanta, potem do rodziny, jasnowidzki – bez zbierania śladów – wytłumaczenie – dużo osób ich dotykało. Otrzymanie nagrań monitoringu bez nakazu, pracownik nagrywa na płytę. Policjant przynosi dowody do domu, a rodzina łącznie z dziećmi ogląda je, fotografuje i rozwiązuje zagadkę. Wyjazd do Katowic po to, aby zadać pytania w drukarni – telefonów nie ma?. Takich kwiatków jest więcej. Następnie znajomość policjanta i jasnowidzki – infantylna, a opis seksu niczym z gazetki dla nastolatek. On ma żonę dzieci, a ona czeka i jest zakochana po uszy, on zachowuje się jak nastolatek, ona gra rolę wyrozumiałej kochanki. Jestem po raz pierwszy złośliwa, ale niech autorka odpuści sobie kryminał – a promocja wydawnictwa zadziwia, chyba nikt tam tego czegoś nie czytał. Nie polecam fanom kryminału.