Nadzieja w tarapatach

To mój pierwszy przeczytany w życiu kryminał napisany tak lekkim stylem, lekkim przesłaniem i dużą dozą humoru:-) Do tego naprawdę duże litery, więc czyta się ją szybciutko, tak na raz. Rozdziały przedstawione są w oparciu o dni tygodnia, a w nich mamy wiele lub mało różnych sytuacji z perspektywy innych osób, które informują nas co robią. W momencie, kiedy mamy wydarzenie, którego nie rozumiemy, pojawia się później opis z dnia wcześniejszego. To bardzo ułatwiało sprawę, zwłaszcza, kiedy byłam ciekawa jak do tego doszło. Postacie nie są ukazane obrazowo, znamy je bardziej z imienia i nazwiska, chyba, że chodzi o kwestę poszukiwania mordercy oraz włamywacza. Rozdziały kończą się zawsze niewiadomą, później widzimy co kto zrobił, ale ogólnikowo. Czytając wciąż miałam wrażenie, że to kryminał dla młodzieży, gdyż śledztwo było prowadzone pobieżnie, sprawy poszukiwania również toczyły się ogólnikowo i choć w ciągłej tajemnicy działała Nadieżda Hope, to jednak jej postać była tu najbardziej komiczna. Oczywiście miała się za wysokiej sławy artystkę i w momencie, kiedy ktoś zniszczył tylko jej obraz, który był na wystawie, od razu ego poszybowało do góry. Jednak po pewnym czasie przestaje czuć się bezpiecznie. Dostaje bowiem głuche telefony o których nie mówi, bo to pewnie nic takiego. Jednak kiedy ktoś sprawił, że jej dom wyglądał jak przejście tornada, postanawia to zgłosić. Ale i tak niektóre fakty pozostawia dla siebie. Innymi dzieli się z przyjaciółką, lecz i tak wie, że tyl...

Nadia to utalentowana artystka-malarka, która na każdy swój obraz szuka natchnienia. Przed powstaniem dzieła dziewczyna wyrusza w teren zbierając materiały, szkice, rysunki a później z tych notatek powstaje dzieło. I tak było tym razem, gdy namalowała nieznajomego mężczyznę, a obraz ten trafił na wernisaż w którym udział brało bardzo dużo ludzi. Niby to nic nadzwyczajnego gdyby nie to, że mężczyzna okazuje się być przestępcą, którego obraz może pogrążyć. I tak oto mężczyzna musi zniszczyć dowód, przez który może mieć problem oraz musi się dowiedzieć co wie sama autorka obrazu na temat tego co zrobił.
A to dopiero początek kłopotów…
Bo co się stanie kiedy to ona zacznie szukać jego, bo przecież nie można bezkarnie niszczyć jej dzieł?
Jak potoczy się ta dziwna historia i zabawa w złap króliczka?
Tego musicie dowiedzieć się sami.

"Nadzieja w tarapatach" to zabawna komedia kryminalna, w której zwroty akcji potrafią zaskoczyć i wywołać łzy śmiechu. Pełna niespodzianek oraz nieoczywistych rozwiązań historia która zapewni Wam wspaniałą rozrywkę.
Jest to lekka i przyjemna lektura, którą czyta się bardzo szybko i z wielką przyjemnością. Rozdziały są tu krótkie a bohaterowie świetnie wykreowani. Fabuła książki wciąga i chodź jest tu ciut za dużo postaci i z początku trochę gubiłam się które jest kim to myślę że nie sposób się tu nudzić.
Emocji tu nie zabraknie i myślę że każdy z Was polubi tę książkę 😍
Jeżeli lubicie zagadki pokryte szczypta hu...

Wydarzeniem, które rozpoczęło całą serię zdarzeń była śmierć mężczyzny na terenie Lisiej Góry. Główna bohaterka przypadkiem trafia na mordercę i umieszcza jego zarys na swoim obrazie. Ponieważ żaden zbrodniarz, nie życzy sobie bycia rozpoznanym postanawia podjąć działania mające na celu to uniemożliwić. Nie wie jednak, że zwyczajne kobiety potrafią bardziej zaleźć za skórę niż niejeden policjant.
Bohaterki stworzone przez autorkę to kobiety z charakterem, którym lepiej nie nadepnąć na odcisk. Tworzą kwartet, którego powinni bać się wszelcy kryminaliści. Są oczywiście i męscy bohaterowie (m.in. pisarz Ksawery Sałacki oraz nadkomisarz Jaduch),ale to kobiety są tu najważniejsze. Tym bardziej że mężczyźni przedstawieni są w dość specyficzny sposób. Szczególnie Sałacki, który zachowuje się trochę ciapowato. Uroki tego typu gatunku literackiego ;)
Na szczęście wszystko kończy się szczęśliwie. Chociaż nie dla wszystkich. Źli zostają ukarani. Dobrzy mogą żyć dalej w spokoju. Zbrodnie zostają wyjaśnione, ale… Oczywiście, że jest jakieś “ale…” bez niego nie mogło być zakończenia. A w tym wypadku zakończenie pozwala autorce na kontynuację powieści w przyszłości.
“Nadzieja w tarapatach” Jadwigi Buczak bardzo mi się podobała. To inteligentna i zabawna powieść, w której zwroty akcji prowadzą czytelnika na manowce rozważań nad zagadką kryminalną. Mam nadzieję, że autorka zdecyduje się przedstawić nam kolejne losy Nadieżdy.
Polecam wszystkim, którzy potrzebują się rozluź...

🚕🚕🚕Nadieżda Hope powraca z kolejną kryminalną przygodą okraszoną sporą dawką humoru.
Główna bohaterka, którą poznaliśmy w części pierwszej, wplątuje się w niebezpieczną intrygę. Kiedy zbliża się wystawa jej obrazów, okazuje się, że zupełnie przypadkowo umieściła na jednym z nich mordercę. Ten, niezbyt zadowolony z tego faktu, podejmuje próbę zniszczenia tegoż obrazu, co prowadzi do serii nieoczekiwanych zdarzeń. W rezultacie czytelnik poza jednym nieboszczykiem, dostaje na deser kolejnego i stara się wraz z bohaterami rozwikłać tę pokręconą zagadkę kryminalną.
🌳🌳🌳W części drugiej nieco łatwiej było mi się odnaleźć, bo już wiedziałam, kto jest kim - przynajmniej wśród głównych postaci. Liczba wydarzeń i osób biorących w nich udział równie obszerna, jak przy okazji ,,Nadziei w tarapatach", choć już zdążyłam się z tym oswoić. Całość lekka i przyjemna, nieco może chaotyczna, ale jakoś specjalnie już mi to nie przeszkadzało. Liczyłam na bliższą znajomość z bohaterami, ale to się niestety, nie wydarzyło. Postaci raczej jednowymiarowe, nie poznajemy ich myśli, motywów czy uczuć - tego mi zdecydowanie zabrakło. Pojawiające się wątki romantyczne, to chyba tylko przerywniki, stąd nie bardzo wiem, jakie znaczenie miały dla fabuły. Dawały poczucie, że coś tam jednak się o tych bohaterach dowiadujemy, ale nie za wiele. Jeśli jednak założymy, że książka nie miała posiadać jakiejś ,,głębokiej głębi" - miała relaksować, umilić wieczór czy dwa, to bez wątpienia spełniła swoje zad...

Dzisiaj przychodzę do Was z książką, której tytuł można interpretować przynajmniej w dwóch wersjach 🤔.

Zabierając się za tę książkę miałem w głowie myśl, czy aby czytając ją sam nie wpadnę w jakiś tarapaty?

NADZIEJA W TARAPATACH to całkiem fajna komedia kryminalna z dużą dawką humoru. Autorka wszystko tutaj pięknie zrównoważyła dzięki czemu kryminał nie zdominował komedii i odwrotnie.

Nadieżda Hope, to artystka malarka, która wpada w tarapaty, gdy się okazuje, że malując obraz przypadkiem namalowała także mordercę. Ta informacja wywołuje falę nieprzewidzianych zdarzeń. Akcja nabiera rozpędu. Morderca szuka malarki. Malarka zaś tropi mordercą. A do tego wszystkiego dołączają dwie starsze panie, które pisząc swój własny kryminał wplątują się w toczącą tuz obok nich kryminalną zagadkę.

Bardzo mi się podobały w tej książce postaci. Autorka ciekawie jest skonstruowała – spotkałem tutaj kobiety z charakterem, które nie dadzą sobie "dmuchać w kaszlę".

Ciekawie zbudowana fabuła, którą czyta się lekko; przez strony książki "płynęło" mi się szybko i przyjemnie. I choć mamy tutaj wątek kryminalny i pojawiają się morderstwa, to jednak była to lektura "na raz", która przyniosła mi więcej uciechy niż ciężkiej zadumy.

Liczę na dalsze losy Nadieżdy. Czytajcie!

ps. objawem ubocznym czytania tej książki może być lekka nadwaga 🤪