Z pozycji doświadczonego psychoanalityka autorka wysuwa postulat modyfikacji wychowania, które powinno polegać na respektowaniu praw dziecka, na wpajaniu mu zasad i ideałów poprzez własne postępowanie (dawanie przykładu). Pisze ona, że dzieci, które darzy się szacunkiem, uczą się szacunku. Dzieci, które obsługuje się w chorobie, uczą się obsługiwać słabszego. Dzieci, które kocha się takimi, jakie są, uczy się tolerancji. Na tej podstawie powstają ich własne ideały, które nie mogą przejawiać się inaczej niż życzliwością dla człowieka.