Opinia na temat książki Mosty na Wiśle

„Mosty na Wiśle” -opowieść toczy się w dwóch przedziałach czasowych w roku 1993 i 1939-1945.
Autorka za sprawą Walentego Cichockiego – komisarza powstałej trzy lata wcześniej policji, przedstawia czytelnikowi Polskę, która podnosi się z komuny. Mamy więc błysk czerwonych Fiatów 126p i szczyt mody trzech pasków na dresie, a społeczeństwo poznaje pierwsze McDonaldy.
Funkcjonariusz dostaje do rozwiązania mor*erstwo jakie dokonano na niemieckim turyście, a później kolejnym, obaj mężczyźni interesowali się dziełami sztuki zrabowanymi przez nazistów... zaczyna się wyścig z czasem.

Cichocki jest bardzo dobrym śledczym, jednak od lat cierpi na masę natręctw i dziwact, które systematycznie utrudniają mu życie zarówno prywatne jaki i zawodowe. Mężczyzna za radą terapeuty dołączył do Klubu Historycznego, który również zajmuje się odzyskaniem zrabowanych dzieł sztuki.

Główną bohaterką akcji toczącej się podczas II Wojny Światowej jest Hania, młoda dziewczyna którą poznajemy na kilka miesięcy przed jej wybuchem, kiedy to wybiera się na potańcówkę ze swoją żydowską przyjaciółką. Z biegiem czasu widzimy jak dziewczyna próbuje przetrwać trudny czas wojny. Przechodzimy razem z nią przez pierwsze zmiany jakie we wrześniu ‘39 zaczęli wprowadzać Niemcy, aż do samego końca wojny. Jej oczami widzimy jak Kraków staje się „ urlaute deutsche Stadt”. Nowa rzeczywistość jest straszna, jedynym pocieszeniem jest to, że Hania nie jest żydówką i udaje się jej dostać pracę w niemieckim magazynie.

Razem z tą młodą dziewczyną przechodzimy przez jej trud przetrwania, straty bliskich, ból i odrzucenie, ale także miłość i szczęście – tych jednak jest niezmiernie mało, a każdy łyk szczęścia trzeba zapłacić dziesięcioma goryczy. Czytając płakałam, bo bohaterka już nie miała czym.. jednak przetrwała.

Fantastycznie napisana książka, w której oczywiście im bliżej końca tym bardziej splatają się obie linie czasowe.