,,Jak nie dasz żołądkowi, to za parę lat będziesz musiała dać lekarzowi."
Powiem wam, że ja tu widzę komedię kryminalno-mafijną z nutką nostalgii. Gdziekolwiek nowy rozdział by nas nie zaprowadził i do kogo, to wszędzie były osoby mądre i średnio pojęte, co to zrobić wszystko potrafili, tylko wykonać poleceń już nie bardzo:-) Czy to w towarzystwie zbirów między szefem a pracownikiem, czy to w domu wielopokoleniowym z nowym członkiem w dziwnych okoliczności zatrzymanym, czy nawet w policji, gdzie to wykształcenie jest, ale doszukiwania się sarkazmów nikt nikogo nie nauczył. No i wszechwiedząca i mądra prababcia, która czasem potrafiła się resetować, dodawała tutaj świetnego humoru:-) Tekst napisany niecodziennym stylem, takim jaki ma moja babcia, gdzie by nie powiedzieć do nikogo na ty, omija to słowo wstawiając rodzaj nijaki. W ten sposób i kultura jest i nikt z postaci obrażony być nie może:-) Zadziwiające było to, jak w niektórych przypadkach osoba pozwalająca na rządzenie sobą, dla świętego spokoju, okazywała się być przywódcza w sytuacjach w których wcześniejszej to nią popychano. Każda ta postać zbudowała sobie taką tamę dla świata, gdzie każdy w ich otoczeniu miał inne prawa co do spoufalania się. Autor przemyślał tu każdą rzecz i sytuację, by nawet spacer z psem wydawał się prawdziwy, nie ukartowany. Zresztą wchodząc w określony rozdział, widzimy konkretne wydarzenia innych osób u których również coś się dzieje. Te wszystkie przekomarzania były bardzo pra...