Między wierszami cofa nas do roku 1878 w Japonii. W tym czasie młody rosyjski dyplomata Fandorin próbuje dopaść zabójców wszechwładnego ministra Okubo. Fadorin poznał i pokochał ten kraj. Na każdym kroku spotykały go egzotyczne niespodzianki.
“Takich wrogów mało wziąć żywcem. Trzeba i potem nie pozwolić im umrzeć.”
“Akunin - to łotr, ale drobny, tyle że silny. Ma własne reguły gry, które ustanawia sam dla siebie. Nie mieszczą się one w ramach prawa, lecz dla swego kodeksu akunin nie pożałuje nawet życia. Dlatego wzbudza nie tylko nienawiść, ale i szacunek.”
“Świat składa się ze Światła i Ciemności, z Dobra i Zła. Ten, kto trzyma się samego Dobra, nie jest wolny - podobny jest do wędrowca, co odważa się podróżować tylko pośród białego dnia, lub statku, zdolnego żeglować jedynie przy pomyślnym wietrze. Prawdziwie silny i wolny jest ten, kto nie boi się kroczyć nocą wśród ciemnych zarośli. Ciemne zarośla to świat w całej jego pełni, to dusza ludzka ze wszystkimi jej przeciwieństwami.”
“Takich jak ty nie gryzą psy, nie tykają żmije, nie żądlą osy. Zwierzęta i rzeczy cię lubią. Jesteś człowiekiem bardzo rzadkiego gatunku.”
“Prawdziwe piękno zawsze jest smutne.”