Matrymonium

Mam za sobą lekturę niezwykle ciekawego spojrzenia na dziewiętnastowieczny rynek matrymonialny - "Martymonium. O małżeństwie nieromantycznym" Alicji Urbanik-Kopeć. Jest to barwny opis kolejnych etapów związku: od poszukiwań partnera za pomocą anonsów aż po ślub przy ołtarzu. To ostatnie miało zapewnić kobiecie bezpieczeństwo finansowe oraz złudzenie życiowego sukcesu. Zresztą w ubiegłych stuleciach generalnie nie przewidywano dla pań opcji innych niż małżeństwo (ewentualnie klasztor). Dla mężczyzny, poza wiktem i opierunkiem, związek z kobietą opierał się dosyć często na bonusie posagu. Małżeństwo było więc nierzadko sposobem na ucieczkę od finansowego niepowodzenia, sposobem spłaty długów.

Analiza ogłoszeń matrymonialnych wskazuje również chęć znalezienia bratniej duszy, czy nawet poszukiwania cielesnych doznań - choć akurat anonsy "nieprzyzwoite" rzadko pojawiały się wówczas na łamach prasy, strzegącej porządku i moralności. Większość anonsów brzmi jednak niczym reklama własnej przedsiębiorczości, jakby biznes małżeński pozostawał jedną z ciekawszych możliwości.

Autorka w swoim reportażu uważnie omawia sytuację kobiet – młodych robotnic, mężatek, starych panien oraz wdów, których samodzielność finansowa stopniowo wzrastała, lecz ciężar społecznych oczekiwań pozostawał ten sam.

Panie - z jednej strony - nie powinny interesować się majątkiem męża, ale również nie powinny się dziwić, gdy nie mając do zaoferowan...