Opinia na temat książki Matki i córki

"Matki i córki" to pokoleniowa powieść o tajemnicach skrywanych w rodzinie. To opowieść o kobietach, o ich sile, miłościach, wielkich problemach i traumach jakie przeszły by żyć.

Ta książka napisana jest bardzo emocjonalnie. Każda z bohaterek to studnia różnych emocji. Każda z nich krok po kroku przedstawia swoje życie. Co sprawiło, że były takie jakie były. Czy to jakieś przeznaczenie, a może klątwa, że w życiu każdej z kobiet mężczyźni byli zbyt słabi i nagle znikali z ich życia? Prababka, babka, matka i córka - ciekawe spojrzenie na życie. Prababka żyła na zsyłce na Syberii. Z miłości poszła za mężem. Babka przeżyła obóz w Ravensbruck i jej jedynym życiem w tamtym okresie były skrzypce dzięki którym jeszcze istniała. Matka wiecznie będąca na drugim miejscu, szukającą miłości w oczach tego którego kochała. Wreszcie córka, która chciała dowiedzieć się o swoim dziedzictwie. Kim tak właściwie jest i kim były jej przodkinie.

Ta książka to wiele tajemnic, które były strzeżone by nie ujrzały światła dziennego. To odkrywanie ich bylo dla mnie bolesne. Wspomnienia zwłaszcza te obozowe były okrutne, nieludzkie. One najmocniej mną wstrząsnęły (zawsze tematyka obozowa tak na mnie działa). Mocnym szokiem okazał się również dla mnie finał, kiedy to wszystko wreszcie zostało poskładane do kupy. Puzzle wreszcie zaczęły pasować do układanki. Po skończeniu książki z marszu zaczęłam zastanawiać się jak potoczyky się losy córki. Czy złe demony wreszcie ją opuszczą, czy będzie jej dane normalnie żyć?

Powieść, choć bardzo ciężka tematycznie, przeczytana została prawie jednym tchem. Historie bardzo ciekawe, choć okropnie bolesne, ale jakże prawdziwe. Dzięki nim Czytelnik może się zatrzymać i pomyśleć o życiu. Polecam.