Malutki Lisek i Wielki Dzik. Porządki

Powrót do serii okazał się, nad wyraz, mało emocjonujący. Dawno nie zaglądałem, a chciałem sprawdzić, co nowego u odważnego dzika czy wrażliwego lisa. No, niby cacy - mamy proste morały, które uczą, aby nie przywiązywać się do rzeczy, cieszyć się z towarzystwa innych zwierząt, z drobnych przyjemności, ale zabrakło szerszego kontekstu. Przede wszystkim historyjki są za krótkie, nie rozbudowane i, trącą banałem. A, to ostatnie słowo - banał - był ostatnim słowem, którego spodziewałem się, że użyję w tej szlachetnej serii, dla każdego, bez względu na wiek czytelnika. Bo poprzednie tomy cieszyły, rozbawiały i poruszały, a ,,Porządki'' okazały się, jak na temat powodzi, zalewanej dolinki, brak mieszkań dla okolicznych zwierząt, czymś za mało przeżywającym. Jest to takie suche sprawozdanie, bez większego ładunku emocjonalnego, konflikty mało wiarygodne, wręcz wydumane. Szkoda, bo liczyłem, że ta seria wciąż ma coś do zaoferowania. W każdym razie, i tak jestem do tyłu, bo mam do nadrobienia jeszcze dwa tomy - piąty i szósty, przed ,,Porządkami''.