Mądre matki, dobre żony

Korea Południowa, tak by się wydawało odmienna od tej z północy, niby nowoczesna, bo przecież siedziba wielu marek, firm znanych na całym świecie, a jednocześnie bardzo skostniała w swoich zasadach dotyczących rodziny, kobiet ich roli w społeczeństwie.
Taki wlasnie obraz tego kraju przedstawia autorka, ktora zna go nieomal od podszewki. Wiele lat przebywania wśród tych ludzi, a teraz wiele rozmow przeprowadzonych z kobietami, daje nieciekawy obraz tego co tak naprawdę tam się dzieje.
Ideał to dobra żona, która zabezpiecza męża i na czas swojego wyjazdu i nawet na czas porodu i tuż po nim.To ona ma dbać o dom, dzieci, ale jednocześnie być przykladnym pracownikiem , wydajnym i pomysłowym.
Ale ten reportaż to także spojrzenie na Koreę od strony gastronomicznej, to jakże odmienne od naszych smaki, połączenia niejednokrotnie z pozoru niemożliwe do zaistnienia. To szczególnego rodzaju rytuały i kultura spotkań, często wyniszczająca, jak choćby obowiązkowe spotaknia po pracy do bardzo poźniej nocy, obficie zakrapiane alkoholem.
Bardzo poruszający obraz świata, który wydaje się niemożliwy do zaistnienia obecnie, a jednak funkcjonujący i zaskakujący.

Pani Małgorzata Sidz genialnie przedstawiła obraz codzienności, w jakiej żyją koreanki oraz to, jakie silne potrafią być mimo ogromu obowiązków, z jakimi muszą zmagać się na codzień.
Nie od dziś wiadomym jest, iż Korea Południowa to kraj, w którym nie żyje się lekko, łatwo i przyjemnie. Ta książka to jeden z dowodów na to, że kobiety potrafią być silne, pełne energii i wytrwałe i pokonują wszelkie przeciwności losu.
Ciężko było się oderwać od lektury, bo już sama historia tego, jakimi matkami, żonami, babciami i córkami są koreanki jest fascynująca. Jednak to nie jedyne interesujące informacje, jakie w niej znalazłam bowiem całość jest przeplatana opisami wspaniałej koreańskiej kuchnii, która wydaje mi się jeszcze bardziej ciekawa po przeczytaniu książki.
A, jak wygląda codzienność kobiet w Korei doskonale przedstawia fragment, który szczególnie utkwił mi w pamięci opisujący oficjalne stanowisko rządu, które doradza kobietom, by te przed pójściem do szpitala rodzić przygotowały dla męża posiłki na kilka dni, by ten nie chodził glodny, a ona w spokoju mogła urodzić nie martwiąc się o męża.
Zresztą to nie jedyna szokująca rzecz o jakiej przeczytałam. Staruszkowie pracujący na ulicach za marne grosze, ojcowie pracujący od rana do wieczora, którzy praktycznie nie uczestniczą w życiu rodzinnym, dzieci chodzące ze szkoły do drugiej dodatkowej szkoły, w której siedzą nawet do 22 by zdobywać, jak największą wiedzę to jedynie niektóre z nich.
Elementem od...