Mademoiselle Chanel

Jest to bardzo dobrze napisana powieść o życiu Coco Chanel. Pisana jest w pierwszej osobie, ale nie ma w niej drażniących mnie wad takich powieści biograficznych: czyli ckliwego sentymentalizmu i omijania ważnych spraw dla czytelnika.
Autor pokazał tę postać w pozytywnym świetle, a jednocześnie przedstawił wszystkie kontrowersyjne momenty z życia tej niezwykłej kobiety. Książka mogłaby być powieleniem wzorca Dickensowskiego, ale nim nie jest. To powieść o sile ducha kobiety, która żyła po swojemu i swoje marzenia wcielała w życie. Wiele z jej wyborów nie pochwalam, ale nie da się zaprzeczyć, że pisarz zdołał ukazać jej determinację i trzymanie się obranym przez siebie celom.
Autor pokazał i rozwinął każdy z przełomów modowych Chanel, każdy jej 'wynalazek', to co zmieniła w tkaninach na ubrania, w krojach itd. itp. Uwielbiam modę, więc ucieszyłam się niepomiernie dowiadując się, że posiadam spodnie w kroju Chanel.
Przejrzałam internet i dowiedziałam się, że kontrowersji wokół zaangażowania Chanel w wojnę czy w antysemityzm jest sporo. Ale pisarz pokazał historię z punktu widzenia Chanel i jej ambicji. Bez oskarżeń, ale i bez ukrywania.
Książa jest ciepła, intrygująca i krzepiąca. Że jeśli się chce, to można. Że marzenia są potrzebne, i że należy rozwijać swoje zainteresowania. Chanel miała talent do szycia i projektowania. Tak, pomogło jej wielu ludzi, ale największą pracę wykonała ona sama, trzymając się uparcie swoich marzeń. Nic co było poza nią, ani ża...