Łzy w deszczu

Na początku z zaciekawieniem śledziłam akcję. Szybko okazało się, że nie jest to pozycja należąca stricte do gatunku sci-fi, a posiada szeroko rozbudowany wątek kryminalny i szpiegowski. Gdyby nie to, że rzecz dzieje się w oddalonym o dziesięciolecia Madrycie technologicznie przeobrażonym, gdzie detektywem jest nie człowiek ale rep, a zawiązany spisek dotyczyć ma wyeliminowania tej gorszej formy ze społeczeństwa (czyli replikantów) to trudno byłoby domyślić się czy to chodzi o tak daleką przyszłość, czy dzisiejsze niespokojne czasy.
Montero pokazuje, przy pomocy własnej pisarskiej wyobraźni to, co może stać się z ludźmi, naszą planetą, gdy dalej będziemy szli obraną drogą. Działania na niekorzyść środowiska naturalnego, maksymalne eksplorowanie powierzchni Ziemi dla celów konsumpcyjnych, zawieranie wszelkich paktów i związków, gdzie na pierwszy plan będzie wysuwać się zaspakajanie potrzeb ludzi u władzy i powoływanie do życia idei, nad którymi trudno zapanować, to kiedyś obróci się przeciw ludzkości.

Sposób pisania Montero jest dość sensualny, od razu wyczuwa się tu kobiecą rękę. Nie wiem czy to dobrze, czy źle. Każdy czytelnik musi odpowiedzieć sobie na to pytanie sam. Mnie jednak po przeczytaniu większej części tekstu zaczęło to nudzić. Niby wszystko rozwijało się i podążało do przodu, a mnie jakby brakowało cierpliwości żeby dobrnąć do zakończenia i nawet fakt poznania rezultatu działań detektywistycznych już tak nie pobudzał. Cóż.. można uznać,że w tym wy...