Ludzie bezdomni

Stefan Żeromski

6.2 /10

Ocena 6.2 na 10 możliwych
Na podstawie 224 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

6.2 /10

Ocena 6.2 na 10 możliwych
Na podstawie 224 ocen kanapowiczów

Opis

Ludzie bezdomni to opowieść o losach lekarza – Tomasza Judyma – wywodzącego się z nizin społecznych, który dzięki ciężkiej pracy i uporowi zdobył wykształcenie i zaangażował się w pomoc ubogim. Droga, którą obrał okazała się niezwykle trudna, gdyż jego bezinteresowna pomoc ludziom ubogim prowadziła do konfliktów z kolegami po fachu. Czy uda mu się zrealizować obrany cel i osiągnąć szczęście? Na drodze Judyma pojawia się Joasia Podborska – uboga szlachcianka, która ze względu na trudną sytuację materialną zostaje zmuszona do tułaczki po domach zamożnych ludzi i pracy w charakterze nauczycielki. Kobieta pragnie jednak czegoś więcej niż pomagać ludziom – marzy o założeniu z Tomaszem rodziny i stworzeniu własnego domu. Czy lekarz pochłonięty pracą na rzecz ubogich znajdzie czas na miłość i życie u boku Joasi?

Data wydania: 1973

Wydawnictwo: Czytelnik

Seria: Biblioteka Klasyki Polskiej i Obcej [Czytelnik]

Kategorie: Literatura piękna, Lektury

Stron: 400

Mamy 43 inne wydania tej książki

Autor

Stefan Żeromski

Urodzony 14 października 1864 roku w Polsce (Strawczyn)

Stefan Żeromski - polski prozaik, publicysta, dramaturg, nazwany "sumieniem polskiej literatury". Posługiwał się pseudonimami Maurycy Zych, Józef Katerla i Stefan Iksmoreż. Pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej herbu Jelita. Wychował się w Cie...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Stefan Żeromski

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

"Ludzie bezdomni" a może lepiej "Przeżycia Tomasza Judyma"?

13.01.2020

Wstęp Drugi utwór Stefana Żeromskiego, który miałam okazję przeczytać. Powieść powstawała w latach 1898-1899, wydana została z datą 1900 roku. W licznych opracowaniach możemy znaleźć informacje, że wydanie Ludzi bezdomnych było wielkim wydarzeniem, ponieważ Żeromski podejmuje w niej społeczno-polityczne problemy ludzi, życia w różnych środowis... Recenzja książki Ludzie bezdomni

@Possi × 7

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Aiwlys

2011-11-29

5 /10

Przeczytane Na półce Lektury

Za co lubię tę książkę? Za prawdę. Akurat Żeromski ma to do siebie, że ukazuje wady społeczeństwa, niczego nie upiększa, niczego nie przemilcza. Tym, którzy dopiero zaczynają czytać radzę, aby się nie zniechęcali zaraz po tym, jak dotrą do pamiętnika panny Joasi. Od drugiego tomu mamy w miarę wartką akcję. Dopiero na końcu czułam taką "hamówę", jakby autor nie wiedział do końca jak skończyć.

× 2 | link |

@LadyEssex

2009-09-24

10 /10

Przeczytane

Piękna książka, która dużo daje do myślenia. Trzeba się w nią mocno wczytać, żeby ją zrozumieć, ale gdy juz to nastapi można dostrzec w niej całą masę mądrości życiowych. Mnie się bardzo podobała. ;)

× 2 | link |

@Goszka

2013-10-17

3 /10

Męczarnia. Nie lubię Żeromskiego, choć trzeba przyznać, że Bóg mu talentu nie poskąpił i opisy są rzeczywiście na najwyższym poziomie. Ze świecą szukać drugiego autora, który potrafiłby tak pięknie pisać. Sama jednak fabuła "Ludzi bezdomnych" wywołuje we mnie niechęć i - co dziwne - zażenowanie. Judym był po prostu kretynem i jego idea zupełnie do mnie nie trafia. Wychodzi z tego, że aby pomagać ludziom trzeba być nieszczęśliwym - normalnie geniusz...

× 1 | link |

@BollyGirl

2008-06-09

3 /10

Przeczytane Lektury Masakry literackie

Aaaaa... Aaaaa.... i jeszcze raz aaaaa!!! Dla mnie koszmar... jedna z nudniejszych lektur jakiekolwiek czytałam. Niby jest wątek miłosny, niby główny bohater jest lekarzem, niby chce dobrze, ale kurka wodna... to taka **** w korach. Do nieczego nie umie się odpowiednio zabrać, nie wie co chce w życiu robić, kombinuje, aż w końcu przekombinował... "Nie wiedział tylko kto płacze... Czy Joasia? Czy grobowe lochy kopalni płaczą? Czy sosna rozdarta?"

× 1 | link |

@Castiel

2011-11-05

5 /10

Przeczytane Responsabilités scolaires...

"Nie taki diabeł straszny, jak go malują" To przysłowie idealnie oddaje treść tej lektury. Rzeczywiście, przydługie opisy i tzw. "żeromszczyzna" dają w kość, ale mimo wszystko całkiem dobrze się czyta. Treść nie jest specjalnie trudna, bohaterowie nie są skomplikowani, więc jak na lekturę, "Ludzie bezdomni" są całkiem znośni.

× 1 | link |

@olga

2008-05-19

8 /10

Przeczytane

Powiem tak: dopiero nuda podczas choroby skłoniła mnie do przeczytania tej książki. A mimo to nie żałuję. Nie jest to może jakaś specjalnie porywająca lektura, ale godna polecenia. No i zakończenie, jak zwykle u Żeromskiego, smutne potwornie, zero optymizmu. Nie wiem, czemu on z taką zawziętością niszczył swoich bohaterów.

× 1 | link |

@Lalaith

2011-05-22

8 /10

Przeczytane

ciekawa, specyficzna jak na Żeromskiego przystało, tzw. literatura zaangażowana; książce tej trzeba poświęcić trochę czasu, akcja rozkręca się gdzieś w II tomie, ale po przeczytaniu rzeczywiście odczuwalna jest spora satysfakcja; w sumie przypadła mi do gustu, duży '+' za zakończenie '-' za Pamiętnik Joanny (niestety):

× 1 | link |

@Zorg

2012-05-18

icylemonna "Nie lubię Żeromskiego, strasznie się wynudziłam czytając tą książkę,choć przesłanie ważne. Wole Prusa." Zgadzam się, chociaż nie cierpię Prusa, ale na tle Żeromskiego stwarza wrażenie pisarza.

× 1 | link |

@milalettere

2021-09-26

8 /10

Przeczytane

To piękna powieść. Wzrusza, pokazuje obraz społeczeństwa, a opisy... osobiście bardzo je cenię, bo są wyjątkowe i zawsze pojawiają się w celu uwypuklenia ważnego problemu.

× 1 | link |

@Inqba

2007-10-18

5 /10

Przeczytane

typowa powiesc o czlowieku ktory chcial a nic nie zrobil.. mnie osobiscie wnerwiala postawa glownego bohatera ktory do niczego nie potrafil sie zabrac jak nalezy :-P

× 1 | link |

@Yak

2007-10-20

Nie mogłem się przedrzeć przez tą książkę. Powieść moim zdaniem najlepsza Żeromskiego, ale po co pisać kolejną książkę o tym jak ktoś by chciał ale nie umie...

× 1 | link |

@arashi77

2009-05-03

5 /10

Przeczytane

Nudna i nieciekawa. Bohaterowie byli mi obojętni, w ogóle się z nimi nie zżyłam. Powieść zupełnie inna niż "Przedwiośnie", które było wręcz genialne.

× 1 | link |

@pudel

2007-08-26

Przeczytane

Ulubiona moja lektura licealna. Najbardziej mnie tu interesował wątek miłośny i trochę się zawiodłem jego rozwiązaniem, no ale cóż zrobić?

× 1 | link |

@icylemonna

2010-08-22

Przeczytane

Nie lubię Żeromskiego, strasznie się wynudziłam czytając tą książkę,choć przesłanie ważne. Wole Prusa.

× 1 | link |

@Marta_Sztuka_3

2021-04-20

7 /10

Przeczytane

Szczerze powiedziawszy początek mnie znudził. Zamucił mnie ten fakt, bo nie znalazłam Żeromskiego, z jego humorem z "Syzyfowych prac" w "Ludziach bezdomnyc". Jednak przebrnęłam pierwsze dziesiąty stron i cieszę się, że nie porzuciłam dzieła Żeromskiego. Całe piękno i moc tej książki zaczęło się z sekretnikiem panny Joanny i od tego miejsca do samego końca było już tylko dobrze. Przemyślenia kobiety to wartościowa część zapisana w sposób pamiętnika, co bardzo przypadło mi do gustu. Historia Judyma także mnie zaciekawiła. Językowo książka ta to złoto, od części o której mówiłam czytało się już wspaniałe. Czerpałam z tego dużą przyjemność, a mój mózg odnalazł się w tym stylu pisania. Dekadentyzm wręcz wylewa się z niektórych stron powieści, ale myślę że dobrze to ukazuje stan psychiczny tamtego społeczeństwa. Osobiście polecam, nie załamujcie się po niesatysfakcjonującym początku i spróbujcie spojrzeć inaczej na pamiętnik panny Joanny, ponieważ jak zauważyłam wiele osób narzeka na tę część, a myślę że na to nie zasługuje.

| link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Co krok można spotkać osoby zadowolone (z siebie), ale nigdzie nie widać wesołych.”

“Człowiek jest to rzecz święta, której krzywdzić nikomu nie wolno. Granica krzywdy leży w sumieniu, leży w sercu ludzkim.”

“Człowiek stworzony jest do szczęścia! Cierpienie trzeba zwalczać i niszczyć jak tyfus i ospę.”

“Dawniej myślałam, że złą jest nienawiść. Gniewać się, mieć urazę – to inna rzecz, ale nienawiść. Przecie to jest pragnienie krzywdy.”

“Często mi się zdaje, że ludzie mają jakieś ukryte podobieństwo ze zwierzętami: osobniki wyróżniające się prześladują jednomyślnie, a bez porozumienia między sobą, jakimś odruchem stadowym.”

Przeglądaj

Dodaj cytat

Pozostałe książki z cyklu

Pisma zebrane. Tom 1. Opowi...

Stefan Żeromski

7.9/10

Wydanie w ramach edycji Pism zebranych Stefana Żeromskiego. Pisma zebrane. Seria 1, Nowele, opowi...

Pisma zebrane. Tom 2. Rozdz...

Stefan Żeromski

6.5/10

Wydanie w ramach edycji Pism zebranych Stefana Żeromskiego. Pisma zebrane. Seria 1, Nowele, opowi...

Pisma zebrane. Tom 3. Duma ...

Stefan Żeromski

Wydanie w ramach edycji Pism zebranych Stefana Żeromskiego. Pisma zebrane. Seria 1, Nowele, opowi...

Pisma zebrane. Tom 4. Sen o...

Stefan Żeromski

Wydanie w ramach edycji Pism zebranych Stefana Żeromskiego. Pisma zebrane. Seria 1, Nowele, opowi...

Pisma zebrane. Tom 5. Wisła...

Stefan Żeromski

Krytyczne wydanie „Pism zebranych” Stefana Żeromskiego pod redakcją Zbigniewa Golińskiego zaczęło u...

Pisma zebrane. Tom 6. Syzyf...

Stefan Żeromski

5.9/10

Wydanie w ramach edycji Pism zebranych Stefana Żeromskiego. Pisma zebrane. Seria 2, Powieści / S...

Zobacz wszystkie książki z cyklu Żeromski: Pisma zebrane

Nowości wydawnicze

Autorzy

Współpraca O nas Kontakt Pomoc Polityka prywatności Regulamin