Literatura staropolska jest literaturą założycielską, wszystko w niej się dzieje u nas po raz pierwszy: formują się kanony gatunkowe, wersyfikacje, kształtuję się w różnych rejestrach stylistycznych języki poetyckie, ustanawiają typy i konstrukcje bohaterów, wyłaniają się wielkie tematy przewodnie i wszelkie pisarskie ekstrawagancje dozwolone przez licentia poetica. Warto więc włożyć wysiłek w lekturę tekstów staropolskich i warto dać się poprowadzić w odległy świat najdawniejszej literatury kierującej się wprawdzie innymi hierarchiami literackimi, wartościami estetycznymi, mającej własny język, narzędzia perswazji, konwencje i środki artystycznego wyrazu, ale także bliskiej w wyrażanym olśnieniu fenomenem boskiego kosmosu, ludzkiej cywilizacji i losu człowieka.