Sugestywna, napisana ze świetnym stopniowaniem napięcia, głęboka powieść psychologiczna - historia człowieka, który u schyłku życia postanawia rozwikłać sprawę swojej młodzieńczej miłości, dotrzeć do bliskich wtedy ludzi, być może do? własnego dziecka, ale i do prawdy o sobie. Jedni odczytywać będą tę prozę jako przypowieść o kobiecie i mężczyźnie, inni jako dramatyczny powrót do przeszłości, jeszcze inni jako studium samotności. ?ta powieść jest także o uczciwości, lojalności, jeśli jeszcze możemy tych słów używać ? o ?rachunku sumienia? i tym niepokoju, jaki budzi u starych ludzi przeszłość, ale jest także tamto: przemijanie, pustka. Kazimierz Orłoś