Labirynt - Alicja w Krainie Schematów

"Labirynt - Alicja w krainie schematów". Brzmi górnolotnie, wprost nader mądrze i skrywa w sobie tajemnicę, ciekawość i chyba też coś dotąd nieznanego. Po okładce, po treści już próżno szukać tych plusów. Opisy na obwolucie tworzą, według mnie, karykaturalny opis tego, co skrywa w sobie ta książka. Oto Ona, zwana często Księżniczką, trafia do labiryntu, który przechodzi szukając wyjścia. Jednak owo zaplatanie nie służy tylko i wyłącznie uwolnieniu, ile metamorfozie samej siebie. Zmianie na lepsze. Ten czas poszczególnych zakrętów ma służyć zadumie nad sobą, zmianie, odkryciu wad i ich eliminacji. Wady przecież blokują i ograniczają. Zawężają emocje, wzrok i odczucia. A ona musi się ich świadomie wyzbyć, by po wyjściu być inną sobą. By być odmienioną wersją siebie samej o jasno sprecyzowanych celach, potrzebach i aspiracjach.
Takie jest przynajmniej założenie owej książki - a jak to się ma do faktycznego stanu treści?
Nijak.
"Labirynt..." to ni powieść, hi spisana teoria psychologii w kontekście kobiety, która marnuje potencjał tkwiąc w toksycznych relacjach, ni poradnik na lepszą drogę życia. Wszystko po trochu, co w konsekwencji dało przerost formy nad treścią, przerost ambicji nad rzekomo wyszukanymi słowami. Poplątanie z pogmatwanym.
Oto ona co rano budzi się w innym pokoju. Pokoju, który na nią wpływa i który skrywa zadanie. Zadanie najczęściej mentalne i psychiczne w sobie samej. Spotyka w tych pomieszczeniach różne osoby. Jest Anioł Stróż...