Kwiat, który nie rozkwitnie

Co to znaczy być imigrantem w Stanach Zjednoczonych? Zanim się człowiek zaaklimatyzuje, a to czasem trwa bardzo długo.
Jak żyje się tam na skraju ubóstwa i jakie czyhają niebezpieczeństwa, gdy przybysz nie ma pomysłu na siebie, szczególnych umiejętności lub szczęścia?
Czy oderwanie się od własnej tożsamości kulturowej jest konieczne i czemu bez doskonałej znajomości angielskiego ani rusz?
Pierwsza czytana przeze mnie powieść o życiu chińskiego imigranta w USA, pisana z jego perspektywy, świadectwo determinacji, niezłomności i woli walki o lepszą przyszłość oraz wyobcowania i tęsknoty za krajem ojczystym.

Książka autobiograficzna. Trudne dzieciństwo i młodość w czasach Rewolucji Kulturalnej w Chinach autorka opisała we wstrząsającej „Czerwonej Azalii". W tej powieści kończy opowiadanie o swoim życiu. O tym, jak uciekła z Chin do Ameryki i jak spełnił się jej american dream, a że się spełnił to wiadomo, patrząc choćby na wydane przez nią powieści oraz na sukcesy, które odnosi jako pisarka.
Ponieważ to siódma książka Anchee Min, którą przeczytałam, wiedziałam, że będzie dobrze, że powieść mną wstrząśnie i że znajdę w niej motyw mocnej, walczącej kobiety. Może jest troszkę słabsza niż poprzednie lektury autorki, ale kolejna potężna porcja wiedzy o otaczającym mnie świecie równoważy niedostatki. Zresztą to pierwsza powieść Min nie rozgrywająca się w Chinach. Jednego tylko nie rozumiem, czemu niby ten „kwiat nie rozkwitnie”? Moim zdaniem rozkwitł.