Opinia na temat książki Krwawe łzy

W tym tomie spotykamy znanych z "Kursu na śmierć" policjantów - Pawła Łukasika i Agnieszkę Jamróz, każde z nich rozwiązuje odrębną, wydawałoby się, zagadkę. Pawła wezwano do znalezionego ciała, które okazuje się być zwłokami jego niedoszłego teścia, Agnieszka jest oddelegowana (wraz z mało sympatycznym, ale wyższym stopniem kolegą) do załatwienia sprowadzenia z Ukrainy ciała komendanta straży granicznej, który gdzieś na granicy został zamordowany.
Akcja toczy się naprzemiennie, na Podlasiu, gdzie Paweł dowiaduje się coraz więcej o mieszkańcach wsi, w której znalazł swoje miejsce i w Ukraninie i Bieszczadach, gdzie Agnieszka usiłuje dociec, co właściwie i dlaczego robił zmarły komendant straży.
Lektura wymaga uwagi, bo wątki i osoby mnożą się na potęgę, łatwo się pogubić w natłoku informacji, a każda z nich ma znaczenie, przez moment po gwałtownym przyroście złoli zastanawiałam się nawet, czy nie zacząć rysować schematu, żeby nie pomieszać rudych braci. :)
Autor bardzo dobrze opisuje pracę policji, która nie polega na efektownych pościgach, ale na chodzeniu po ludziach, zadawaniu pytań, szukaniu dokumentów i ogromnym wysiłku umysłowym, by z zebranych danych wyczytać, co się stało i o co właściwie chodzi.
Stopniowo sprawy Agnieszki i Pawła zazębiają się coraz bardziej, ona dociera do informacji, które mogą pomóc w rozwikłaniu jego problemów, ale żadne z nich nie ma o tym pojęcia, cała zagadka jest skomplikowana i wielowątkowa, okazuje się, że zaczęła się właściwie wiele lat temu, a przeszłość rzutuje na wydarzenia obecne.
Nie udało mi się wytypować mordercy, wszystko było tak zaplątane, że ciągle wydawało mi się, że coś wiem, a potem okazywało się - że to za mało.
To moja druga książka autora i odbieram ją jeszcze lepiej niż pierwszy tom cyklu, jeśli nadal tak będzie, to może uznam, że objawił się (przynajmniej dla mnie) rzeczywiście dobry pisarz. :) Przede mną kolejna powieść, a na ciąg dalszy losów Agnieszki i Pawła bardzo liczę.