Kruchy lód

5 tom cyklu o Marii Wern. Zostaje znaleziona martwa młoda dziewczyna, rozpoczyna się śledztwo, czy to samobójstwo, czy morderstwo. Mordercy takiego się nie spodziewałam, motywy były jednakże "ludzkie". Mało kryminału w tym kryminale, w sumie to bardziej mi pasuje na powieść o braku komunikacji między dorosłymi, a nastolatkami. O popularności kosztem innych, o cynizmie, o łatwości zrobienia kogoś winnym tylko dzięki pomówieniom. Tematy stare jak świat, tutaj pokazane w dość specyficzny, skandynawski sposób. Mamy przemyślenia bohaterów, my sami musimy wyciągnąć wnioski na temat ich działań. Głupota chyba nie boli, bo tutaj połowa osób musiałaby chyba mocno cierpieć, choć zdaje sobie sprawę, że dużo osób tak postępuje, trudno mi się z tym jednak pogodzić.
Cała seria jest dość dziwna, w sumie bardziej społeczno-obyczajowa niż kryminalna i dość nierówna.