„Oto prawdziwe duchów i żywych obcowanie – kult mistrzów i zmarłych – dźwięki minionego, ekstatyczne inkantacje, lamenty i hymny na cześć istnienia. Niezliczone aliteracje, współbrzmienia - zmysłowa, przeniknięta czułością uroda takich wierszy jak np. „Procesje kwitnienia”, materia świata ulegająca przebóstwieniu w materię poetycką. Ziarno szczegółu w trybach historii, myśli obrazy w swobodnym przepływaniu, ujęte w ścisły rygor formy, w muzyczny rytm słów.” Jan Kasper 2008.