Kołysanka dla Ady

Lubicie książki w których teraźniejszość przeplata się z przeszłością?
Zosia chcąc zmienić coś w swoim życiu rzuca pracę i niechętnie decyduje się na wyjazd z partnerem do Holandii. Wracając do domu, gotowa poinformować ukochanego o swoich planach doznaje szoku widząc go w ramionach innej kobiety. Roztrzęsiona wraca rodzinnego domu. Starając się uleczyć zranione serce postanawia spełnić najskrytsze marzenie o stworzeniu powieści. Nie namyślając się długo na bohaterkę książki wybiera najbliższą sercu osobę czyli mamę. Adrianna wracając we wspomnieniach do czasów młodości przybliża nam obraz minionych lat szczególnie czasy PRL-u, trudne chwile stanu wojennego. To również historia zwyczajnej, ambitnej dziewczyny odważnie stawiającej czoła wszelkim przeciwnościom.

Przede wszystkim urzekła mnie niesamowita więź łącząca matkę i córkę. Swoboda i szczerość Ady, którą obdarza córkę cechuje ogromną zażyłość miedzy kobietami.

Autorka pisze bardzo lekko; realnie oddaje klimat polskich i niemieckich miast w czasach powojennych. Wręcz możemy się poczuć jakbyśmy uczestniczyli w życiu znanym z opowiadań rodziców.

Bohaterowie autentyczni, wyraziści i zwyczajni, do których można się przywiązać.
To bardzo poruszająca i ciepła powieść o poszukiwaniu własnej ścieżki w życiu; szczęścia i miłości, ale również o wielkim przywiązaniu do kraju i bliskich.

Książkę czyta się jednym tchem.
Polecam zanurzyć się w powieści w te jesienne chłodne wieczory....

Zosia jest absolwentką dziennikarstwa. Dziewczyna, aby uszczęśliwić swojego partnera, planuje z nim wyjazd do Holandii.
Jednak życie bywa przewrotne, świat Zosi rozpada się, kiedy przyłapuje mężczyznę na zdradzie.
Jednak dziewczyna szybko zbiera się do kupy i planuje spełnić swoje marzenie o zostaniu pisarką.
Na pierwszą powieść wybiera historie tytułowej Ady, czyli swojej mamy.
Kobieta w swoim opowiadaniu wspomina czas stanu wojennego, wyjawia córce tajemnicę miłości do dwóch zupełnie odmiennych i dalekich sobie mężczyzn.
W jej historii pojawia się również zagadka: Dlaczego jeden z mężczyzn zniknął nagle po wybuchu stanu wojennego, pozostawiając po sobie jedynie kilka listów?

"(...) nie mogłam pogodzić się z myślą, że życie to nie film i nie można go już cofnąć, ani powtórzyć"

"Kołysanka dla Ady" to piękna historia dwóch kobiet matki i córki. Opowieść, która chwyta za serce, w której wątki historyczne przeplatają się z teraźniejszością, nadając całej powieści cudowny klimat.
Napisana lekkim i przyjemnym stylem, historia o miłości, zdradzie, zaufaniu i spełnianiu marzeń.
W książce nie zabraknie świetnych dialogów, humoru oraz ciekawostek jak np. sztuka pozłotnicka i inne style zdobienia.
Choć czasy PRL nie są mi znane to z tą książka przeniosłam się w nie i to była naprawdey cudowna podróż w czasie.
Nie było to moje pierwsze spotkanie z piórem autorki. Pani Arleta potrafi czarować swoim piórem do tego stopnia, że nie ...

[ℝ𝕖𝕔𝕖𝕟𝕫𝕛𝕒 𝕡𝕒𝕥𝕣𝕠𝕟𝕒𝕔𝕜𝕒]

🖋️ 𝔸𝕣𝕝𝕖𝕥𝕒 𝕋𝕪𝕝𝕖𝕨𝕚𝕔𝕫
📖 𝕂𝕠ł𝕪𝕤𝕒𝕟𝕜𝕒 𝕕𝕝𝕒 𝔸𝕕𝕪

ℝ𝕖𝕔𝕖𝕟𝕫𝕛𝕒:

Podoba mi się, że historia Ady i Zosi przeplata się między sobą, chociaż to wydarzenia z życia pierwszej kobiety, są na pierwszym planie. Oczywiście nie oznacza to, że problemy Zosi są mniej ważne. Co to, to nie. W końcu musi zmierzyć się z nieudanym związkiem, utratą zaufania i przede wszystkim otworzyć się na własne marzenia. A ten pierwszy krok zawsze jest najtrudniejszy.

Jednak z takim wsparciem ze strony rodziców, a głównie mamy, nie powinna o nic się martwić. Adę polubiłam od samego początku. To kochająca kobieta, która jak każdy, doświadczyła cierpienia, straty, rozczarowań… Ale również miłości, radości i ostatecznie spełnienia. Bo chociaż dorastała w czasach PRL-u i nie zawsze mogła sobie pozwolić na wszystko, starała się cieszyć każdym dniem. Oczywiście, zdarzały się dni, gdy było ciężko uwierzyć w przyszłe szczęście, jednak warto mieć nadzieję.

Warto wi...

❗️Recenzja - Patronat❗️

Współpraca reklamowa
@arletatylewicz.autorka
@wydawnictwoprojektchaos

To moje drugie spotkanie z twórczością Autorki. Szczęśliwie się składa, że to również mój drugi patronat przy naszej współpracy.

Śmiało mogę powiedzieć, że książki te, cechuje proza życia. Arleta Tylewicz pisze o zwykłych ludziach w niezwykły sposób.

Jest to emocjonującą podróż przez rozmowy międzypokoleniowe. Obserwujemy jak zmieniła się nasza rzeczywistość i podejście od czasów PRL-u.
Brniemy z naszą bohaterką przez wspomnienia. Momentami się z nią utożsamiamy i możemy poczuć nutkę sentymentu.

Spokojnie, nie musicie osobiście pamiętać tego konkretnego i trudnego okresu w polskiej rzeczywistości.
Jesteśmy gładko przeprowadzeni przez historię bez żadnych niedomówień.

Nasze wnioski możemy w trakcie czytania porównać do dzisiejszego stanu rzeczy.

Jak myślicie, ludzie naprawdę zmienili się tak bardzo?
Może jednak ciągle pragniemy tego samego, tj. miłości, akceptacji, poczucia bezpieczeństwa i przynależności, przyjaźni.

Będziecie tu również świadkami pięknej więzi, matka - córka.

Całość okraszona dozą romantyzmu. Większość z nas tutaj uwielbia słowo pisane, będziecie więc zachwyceni. Możecie przeczytać listy, które odzwierciedlają całą gamę emocji.

Ta subtelna i wprawiająca w ciepło na serduchu historia, sprawia, że będziecie się mogli zaśmiać, wzruszyć i oddać nostalgii.
...

Kolejna książka, po którą ot tak bym nie sięgnęła, jednakże dzięki akcji BookTour, miałam tą możliwość i znowu, nie żałuję.
Emocjonująca, dająca do myślenia pozycja, która nauczy nas nie jednego mądrego zachowania a dodatkowo przedstawi jak było kiedyś.
W książce mamy tak naprawdę dwie główne bohaterki, odpowiadające za swoje czasy: Zosię, absolwentkę dziennikarstwa, która za namowami swojego partnera w końcu zrezygnowała z pracy w wydawnictwie, by wyjechać za granicę - choć tego nie chce. Druga to Adrianna, pracująca jako pozłotnik w czasach PRL-u.
Pokazanie dwóch kobiet, tak różnych a zarazem tak podobnych do siebie - zmagających się z trudnymi wyborami i drobną dozą romantyzmu w obydwu przypadkach. Nic tak nie popędza do czytania, jak naprawdę dobra książka, gdzie czytelnik czuje jakby sam to wszystko przeżywał. Czasami aż chciałoby się podpowiedzieć bohaterom co mogliby zrobić inaczej!
Czytając tą piękną historię, doszłam do wniosku że w życiu nie można ciągle iść prosto. Czasami trzeba zbaczać ze swojej ścieżki, podejmować różne decyzje - dosłownie, iść za głosem serca, nawet jeśli musielibyśmy zejść z tego wytyczonego przez świat chodnika. To właśnie ten krok, ta jedna decyzja, może nas doprowadzić do nagrody - nagrody, którą może okazać się szczęście w różnorakiej formie.
Od serca polecam książkę, warta przeczytania!

Piękny obrazek przedstawiający życie w dobie PRL-u. Polecam!