Nieliczne informacje o niej pochodzą od jej wrogów, imię jej było przeklęte, wszystkie osobiste pamiątki zostały zniszczone. Dlatego też Julia, jedyna córka cesarza rzymskiego Oktawiana Augusta , na ogół przedstawiana była jednostronnie. Książka obala utarte o niej sądy i zaprzecza świadectwu, jakie poniżonej i wygnanej z kraju Julii wystawiła historia. Na podstawie jej kilku uratowanych dla potomności wypowiedzi Elisabeth Dored wskrzesza tę nietuzinkową postać, kreśląc wizerunek kobiety silnej, pięknej i radosnej, pisząc o jej dorastaniu, małżeństwie i wielkiej namiętności, cierpieniu i nieszczęściu. Przez karty tej dramatycznej opowieści przewijają się znane z historii osoby, które wpłynęły na losy Julii: Agrypa, Liwia Druzylla, Marcellus, wreszcie Tyberiusz, którego mocno kochała, a mimo to nie zaznała z nim szczęścia.