Opinia na temat książki Kobieta w czerni. Rączka

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Susan Hill i jej dwoma powieściami w stylu klasycznych ghost stories. Mowa mianowicie o ''Kobieta w czerni'' i ''Rączka''.
Nie mogę powiedzieć, że to spotkanie literackie nie było udane, dostarczyło mi dreszczyku i gęsiej skórki, a o to właśnie chodziło. Jednak szczegółowa charakterystyka każdej okoliczności, (dodam, że nie zaburzyłyby w żaden sposób przedstawionej treści, a zupełnie nic nie wnosiły do opowiadań, no może bardziej przybliżyło nam naturę) mogła być zbędna. Fakt, czyta się niezwykle dobrze i oczekuje na podane klimatyczne wydarzenia, które są dostarczone.

"Kobieta w czerni" została wystawiona w teatrze oraz zekranizowana, dlatego po obejrzeniu zwiastuna dodatkowo narobiłam sobie smaczku na lekturę. Teraz z pewnością obejrzę dla porównania film.
Historia rozpoczyna się od wysłuchania 'strasznych' opowieści w wigilijny wieczór,
aby urozmaicić i nastroić dalszą część wieczoru. Kiedy dzieci proszą Arthura o jego historię, ten się wstrzymuje, udając że żadnej nie zna. Jednak prawda jest zupełnie inna, a historia jaka przydarzyła się mężczyźnie sprawia, że gęsia skórka wypelznie na nasze ciało.

''Rączka'' to druga opowieść, która skupia się na przeszłości bohatera. Fakty zatarte z naszej dziecięcej świadomości w połączeniu z przypadkowym spotkaniem otwierają pewne wydarzenia, które zostały owiane tajemnicą.

Jeśli lubicie lekkie opowieści o duchach to będzie książka dla Was.