Kłamstwo doskonałe

"Patrzyłam, jak Emmę Paxton zmuszono, by żyła moim życiem i mnie udawała. Patrzyłam jak zajmuje moje miejsce przy stole w moim domu i śmieje się z moimi przyjaciółkami, udając, że zna je od zawsze. Patrzyłam, jak czyta moje pamiętniki, śpi w moim łóżku i próbuje dowiedzieć się, kto mnie zabił."

Po ostatnich wydarzeniach Emma jest niemal pewna, kto stoi za morderstwem jej siostry bliźniaczki. Czyżby prawda była naprawdę tak druzgocąca? Dziewczyna nie może jeść, spać, normalnie funkcjonować, gdyż numerem pierwszym na liście podejrzanych jest adopcyjny ojciec Sutton. Co takiego zrobiło własne dziecko, że w tak okrutny sposób zostało ukarane? A może Emma się znowu pomyliła i podejrzewa niewłaściwą osobę?

"Kłamstwo doskonałe" to zdecydowanie najlepsza część serii "The Lying Game". Wiele kłamstw, niedomówień, podejrzeń i na koniec druzgocąca prawda, której nikt nie podejrzewał. Świetnie napisana, pełna akcji i nastoletniego humoru książka Shepard podbiła moje serce.
Jak zawsze w każdej książce musi być taki "wrzód" dręczący, wkurzający, nie dający o sobie zapomnieć. Tak i w tym przypadku były nimi małe srajki, pierwszoklasistki. Nadęte smarkule, jeszcze gorsze od paczki Sutton. Jak mnie wcześniej wnerwiały dziewczyny z tymi swoimi kawałami, tak teraz kibicowałam im jak najmocniej.

Historia coraz bardziej się gmatwa, już nie wiadomo kto jest dobry a kto zły. Ciekawi mnie co tak naprawdę wydarzyło się z Sutton, ale zastanawiam się czy kolejne części nie będą coraz słabsze. Zobaczymy.