Cytaty z książki "Kim jesteś?"

“Las był zimny i cichy, sprawiał wrażenie wymarłego. Księżyc wyłaniający się zza ciężkich chmur zdawał się nad tą lichą chatką pochylać, jakby zaglądał do jej okien, by przyjrzeć się temu, co miał się w niej zaraz wydarzyć.”

“Dwóch policjantów wyszło właśnie z komendy i jeden z nich poślizgnął się na schodach, które pokryły się lodem, ale cudem ustał na nogach. Lecąca wiązanka niecenzuralnych słów opuszczała właśnie usta ocalałego od upadku funkcjonariusza.”

“Gdy ostatni raz go spotkałem i zapytałem, czy nie może sobie odpuścić, odpowiedział: "Czesław, alkohol należy traktować jak największego wroga, trzeba go lać w mordę".”

“Ludzie wcale się tak od siebie nie różnią i wszyscy popełniają te same błędy, mimo iż myślą, że są kreatywni i wszystko wcześniej przemyśleli.”

“Otworzyła teczkę i zaczęła coś notować, wypełniała dokumenty, a na koniec przybijała pieczątkę. Choć powiedzieć, że przybijała, to jak nie powiedzieć nic - pierdolnęła, jakby ubijała kurę, było bardziej trafnym określeniem.”

“Irena czuła swoje przyspieszone tętno spowodowane stresem. Nienawidziła tego uczucia. Wątpiła tez, że herbata z melisą coś tutaj pomoże, liczyła jednak na efekt placebo.”

“Teraz idź już i zrób mi przysługę: następnym razem pomyśl, zanim coś zrobisz. Po to masz w głowie mózg, a nie kamienie, żeby go używać.”

“Seryjni mordercy wbrew pozorom chcą zostać złapani...”