Kiedy wykluł się księżyc

#kiedywyklułsięksiężyc – najbardziej smocza książka roku.

Czy rzeczywiście?

Przez długi czas czytając tą książkę, czekałam na coś to było by uzasadnieniem tego stwierdzenia. Chwilę później myślałam, że jest to genialny chwyt marketingowy. Po skończeniu tej książki, zgadzam się z tym całkowicie. Ta historia zbudowana jest wokół smoków, a stworzony świat i postacie są nierozłącznie z nimi związane.

Pierwsze co się nasuwa po przeczytaniu kilku stron, to zupełnie inny świat, inna magia, inne bóstwa. Coś z czym ja się nie spotkałam do tej pory. Trochę czasu zajmuje, że przyswoić sobie te wszystkie informacje. Zacząć kojarzyć miejsca akcji. I zacząć rozumieć charakterystyczne słownictwo. I tutaj BAAARDZO pomagają słowniczki na końcu książki. Jest tam też drzewo genealogiczne, które po wnikliwej analizie może popsuć tajemnicę. U mnie to zadziałało dopiero po jakimś czasie. W każdym bądź razie, ja ze słowniczków korzystałam dużo i często.

Teraz coś o bohaterach. W sumie głównych mamy troje. Reave – bezkompromisowa skrytobójczyni, która ma jeden cel. Zemstę. Jej determinacja, chodź godna podziwu, w niektórych momentach sprawiała, że chciałam jej powiedzieć – weź odpuść, ciesz się chwilą. Reave nie można nazwać wesołym kwiatuszkiem. Oprócz zemsty, nosi w sobie wiele bólu i tajemnic, których sama nie rozumie. Jest też strach. Przed tym co było i przed tym, że może być szczęśliwa. Ale za to uwielbiam jej...