Kamień cierpliwości

Nagroda Goncourtów 2008 Kameralna, trzymająca w napięciu do ostatniej strony książka Atiqa Rahimiego to piękna, poetycka, a momentami szokująca opowieść o kilku dniach z życia młodej afgańskiej kobiety. Nigdy nie poznamy jej imienia, jednak jej losy zapadną nam w pamięć. Posłuszna zasadom i obyczajom islamu, dogląda ciężko rannego, nieprzytomnego męża. Wokół panuje wojna, eksplozje bomb mieszają się z krzykami mordujących i mordowanych. Kobieta, zdana tylko na siebie, w nieludzkich okolicznościach zdobywa się na to, by wyznać swojemu mężczyźnie najgłębiej skrywane tajemnice: niektóre z nich to smutne historie, niektóre – wręcz potworne sekrety. Napisana sprawozdawczym, pozornie beznamiętnym językiem, przypominającym nieco scenariusz filmowy książka w rzeczywistości kipi od emocji. Powieść Rahimiego to wstrząsający obraz kobiety sprzedanej przez ojca, ignorowanej i bitej przez męża, uderzające studium samotności i alienacji. Tytuł powieści nawiązuje do perskiego mitu o kamieniu cierpliwości, któremu powierza się swoje tajemnice, a który w końcu wybucha, przynosząc wolność temu, kto mu się zwierzył. \"W Kamieniu cierpliwości Atiq Rahimi stwarza niezapomnianą postać anonimowej kobiety, oddając jej głos i możliwość wylania żalów za miliony innych, podobnych jej, kobiet\" - Khaled Hosseini,autor powieści Chłopiec z latawcem \"Atiq Rahimi napisał prozę o człowieku, który został skazany w momencie urodzenia. O tym, że również dziś życiowe doświadczenie niektórych ogranicza się niemal bez reszty do strachu i poniżenia\" - Bartosz Marzec, \"Rzeczpospolita\" Atiq Rahimi – (ur. 1962r.) wykształcony na Sorbonie afgański pisarz i reżyser, dzielący swój czas między Paryż i Kabul. Twórca pierwszej afgańskiej opery mydlanej i autor trzech książek w języku perskim, z których jedną – Terre et cendres (Ziemia i popioły) – przeniósł również na ekran. Film spotkał się ze sporym uznaniem krytyki, otrzymując w 2004 roku nagrodę specjalną na festiwalu w Cannes. Powieść Kamień cierpliwości uhonorowano w roku 2008 prestiżową nagrodą literacką Goncourt. To pierwsza powieść Rahimiego napisana po francusku i pierwsza wydana po polsku.