Opinia na temat książki Już nikt mnie nie skrzywdzi

Miejsce zbrodni: mieszkanie.
Ofiary śmiertelne: ojciec, matka.
Ofiary w stanie ciężkim: młodszy brat.
Sprawca: nastolatek po próbie samobójczej, maltretowany przez ojca, szantażowany przez rówieśników.

Co wpłynęło na tragedię w jednym z warszawskich domów? Dlaczego siedemnastoletni chłopak posuwa się do takich czynów? Co tak naprawdę wydarzyło się w domu Maksa Hajdera?

Seria Liceum Freuda ma swoich wiernych fanów, do których również się zaliczam. Kiedy Marcel Moss ogłasza kolejny tom, z chęcią chcę się dowiedzieć co będzie dalej. Jednocześnie możemy zawsze otrzymać więcej wyjaśnień i odpowiedzi. A czasem więcej pytań 😅

Ta książka była bardzo mocna. Ciężka. Sceny, opisy, sytuacje wręcz mnie bolały. Chciałam zabrać tego Maksa do siebie, do domu. Pozwolić mu być normalnym nastolatkiem. Chociaż po tym co on przeżył, nie wydaje mi się, że wyszedł z takimi bliznami bez szwanku. Cała historia jest po prostu mocna. Czytając, kilkukrotnie zastanawiałam się ile jest taki nastolatek wytrzymać. Jak się wydaje, to naprawdę dużo i... wydaje mi się że naprawdę sobie świetnie radził. Wiedział, co było bardziej przyzwoite, bardziej odpowiednie. Maks ma jednego prawdziwego przyjaciela i to w sumie ta relacja jest dla niego mocną kotwicą by jeszcze nie zwariować. Ale czy do końca tak jest?

Ta książka, była bardzo dobra. Otrzymaliśmy wszystko, czego oczekujemy od takich historii, dramatów i motywów. To był kawał dobrej literatury. Trzeba oddać Autorowi, że mimo to że piszę o naprawdę ciężkich tematach, przez fabułę się płynie. Dlatego tak przyjemnie się to czyta.

Serdecznie Wam polecam!