Opinia na temat książki Jesień zapomnianych

Uczciwie rzecz ujmując Pani Kańtoch pisarką dobrą jest i książki dobre pisze. Niniejszy wolumen to powieść kryminalna czasów PRL, które, co już udało mi się na podstawie poprzednich powieści ustalić, są u Tej Autorki jakościowo dobre. Książka z fabułą niespiesznie, mozolnie rozwijaną, dobra jest do tramwaju czy pociągu, bo w razie dystrakcji jakiejś – nic na nie umknie, bo i nie ma co umykać. Dużo gadania przy dość ciekawe nakreślonej lokalnej społeczności i interesująco napisanych postaciach. Oczywiście, niektóre mogły by być bardziej stonowane, inne bardziej wyraziste. Ksiażka jest jednak wklejona w cykl, co jest dość basurdalne, gdyż poza główną bohaterką raz młodą, a raz starszą dużo, aż do bycia starą, nie ma żadnej skonkretyzowanej ciągłości. Więc zabawne. Aha i opisywany „ostatni tom cyklu” nie wyjaśnia sprawy z pierwszego tomu cyklu. No jeśli przyjąc kilka mimochodem zdań wtrąconych, to tak se. Więc tak, jest dobrze. Ale z butów nie wysadzi .