Opinia na temat książki Jedyne takie miejsce

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Klaudii Bianek zaczęłam od książki "Jedyne takie miejsce" jest to pierwszy tom z cyklu o tej samej nazwie, którą czytałam w ramach #akcjazdrapka 🥰

Czytając tę książkę miło spędziłam czas, mimo, że jest to bardziej powieść młodzieżowa. Jest to bardzo lekka, prosta i przewidywalna historia o przyjaźni, miłości czy zdradzie. Mimo kilku wad miała w sobie to coś. Akcja toczy się w małej i spokojnej miejscowości. Fabuła napisana jest prostym językiem i toczy się swoim rytmem.
Główni bohaterowie to dobre osoby, ale miałam wrażenie, że byli zbyt idealni, a Alan jak na swój wiek zbyt dojrzały. Do powieści sporo wnoszą też dziadkowie czyli Babcia Leny i Dziadek Alana, widać było że ta dwójka młodych ludzi mogła liczyć na wsparcie swoicj bliskich. W powieści pojawia się wątek odnowienia przyjaźni sprzed kilkunastu lat, a także wątek samotnej i młodej matki. Autorka poruszyła także trudny temat jakim jest wykorzystanie seksualne 15-latki przez jej nauczyciela, gdzie wina spadła na młodą osobę. Ten motyw mogłyby zostać lepiej rozwinięty, a tak były tylko same wzmianki.
W trakcie czytania byłam ciekawa kto jest ojcem Marcelka, była to tajemnica Leny. Wyszła ona na jaw dopiero na sam koniec historii. Po za tym zakończenie dało się przewidzieć.