Jedwabna sieć

Książki sensacyjne... Coś dla Was? A może unikacie jak ognia?

U mnie było tak, że do sensacji przekonałam się w szkole podstawowej i to uczucie wciąż jest żywe. Niewątpliwie ożywia się jeszcze bardziej gdy w ręce wpadła książka w której aż tętni od akcji.
Natomiast jako nastoletnia czytelniczka przeczytałam książki, które dziś są klasyką tego gatunku. Regularnie sięgam po jakieś pozycję, które wzbudzą właśnie taki dreszczyk emocji jak lektury sprzed lat.


Dwójka głównych bohaterów, Maja i Daniel, mają jasno określone zadania, jednak czy są w stanie je zrealizować? Czy potrafią na chłodno kalkulować bilans zysków i strat?
Polityczne tło staje się dobrym filarem do zbudowania soczystej intrygi, jednak na plan pierwszy przebijają się ludzie i ich przeżycia.

Taką sensację bardzo lubię. Tu nie ma miejsca na stagnację, akcja pędzi od pierwszych stron i nie ma zamiaru zwalniać. Zdarzenia następują po sobie a czytelnik angażuje się coraz bardziej.

Duet Autorów nie tylko zaplanował mistrzowski fortel, ale bardzo zgrabnie wplótł w treść wątki obyczajowe. Dzięki temu bohaterowie zyskali ludzką twarz, a czytelnik może mieć do nich swoje własne emocje.

Bardzo podoba mi się ta powieść, mimo, że do #wartojakpieron trochę zabrakło. Jednak daję jej soczyste 7/10.

W gatunku thrillerów szpiegowskich sama bardzo lubię te, które nie obrazują szpiegów jako nadludzi, a zwyczajne, borykające się z dobrze znanymi nam problemami życia codziennego jednostki. I właśnie tak jest w „Jedwabnej sieci”, pierwszej książce, która powstała w wyniku połączenia sił byłego szefa służb wywiadowczych Danii i autora powieści kryminalnych: Larsa Findsena i Jacoba Weinreicha. Cała historia toczy się w granicach Danii, Grenlandii i okolic Turcji, a przedstawiona jest z perspektywy kilku postaci: agentki specjalnej, która czynnie wypełnia misje, analityka wywiadu, który pracuje na miejscu w Kopenhadze i większą część życia zawodowego spędza przy biurku, cywilnego konsultanta agencji, jak i młodej chińskiej studentki, która po raz pierwszy opuściła swój kraj. Czwórka postaci, każdy przedstawia inny styl życia, inne dylematy, ale łączy ich jedno - wszyscy są bardzo ludzcy, wszyscy opisani tak, że bez problemu jesteśmy w stanie ich zrozumieć. Pierwsza część powieści toczy się tempem umiarkowanym, dynamiczne akcje przeplatane są wątkami obyczajowo-społecznymi, dzięki czemu doskonale orientujemy się nie tylko w intrydze szpiegowskiej, ale i ogólnie w charakterze i życiu postaci. Później akcja się zagęszcza, na prowadzenie wysuwają się dynamiczne sceny, jednak cały czas utrzymują one realność, dają poczucie bardzo dużego prawdopodobieństwa. To bardzo mi się w tej powieści podoba, autorzy dołączają do grona tych, którzy odczarowują nam zawód szpiega, którzy obrazuj...