Name: Ja, Tamara
Rating: 8.09 (11 reviews)
ISBN: 9788382028362

Ja, Tamara

Grzegorz Musiał

8.1 /10

Ocena 8.1 na 10 możliwych
Na podstawie 11 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.1 /10

Ocena 8.1 na 10 możliwych
Na podstawie 11 ocen kanapowiczów

Opis

Pierwsza, fascynująca powieść o największej polskiej malarce, Tamarze Łempickiej (1898 – 1980). Genialne obrazy i arcybarwne życie. Podróże do Włoch, Niemiec, Ameryki. Dramatyczne okoliczności wydostania się z bolszewickiej Rosji za cenę, która, jak przekonująco pokazuje Grzegorz Musiał, nie pozwoli już nigdy uzyskać spokoju. Pytanie - czy Tamarze na życiowym spokoju zależało? Na ołtarzu sztuki składała ofiary, które prowadziły do wyniszczenia. Była ona niebywałym kłębowiskiem sprzeczności. I świadkiem epoki. Znała wszystkich wielkich artystów, którzy w okresie międzywojennym w Paryżu mieszkali i do Paryża zjeżdżali: Pablo Picasso, André Gide, Jean Cocteau, Gertruda Stein, Coco Chanel, Marlena Dietrich. Ekscentryczna Tamara w powieści Musiała to postać absolutnie niepodległa, skrajnie odważna, swoją niezależnością często raniąca najbliższych.

Łempicka demaskuje mielizny części paryskiej bohemy znajdującej się pod urokiem i wpływami sowieckiej Rosji, jednocześnie wchodzi w ten świat, nie potrafi sobie niczego odmówić, a szczególnie narkotyków i zapładniających ją twórczo erotycznych podbojów, z których łatwo się rozgrzesza. Grzegorz Musiał namalował postać, którą najpierw chcemy potępić, by za chwilę wielbić.

Data wydania: 2022-12-20

ISBN: 978-83-8202-836-2, 9788382028362

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Kategoria: Biografia

Stron: 584

dodana przez: Jagrys

Mamy 3 inne wydania tej książki

Autor

Grzegorz Musiał

Urodzony 24 lutego 1952 roku w Polsce (Bydgoszcz)

Grzegorz Musiał – polski poeta, pisarz, tłumacz z języka angielskiego, lekarz, doktor nauk medycznych, specjalista II stopnia w okulistyce. Absolwent Akademii Medycznej w Gdańsku. W drugiej połowie lat 70. związany był z formacją poetycką Nowa Pryw...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Grzegorz Musiał

Recenzje

Ja, artystka

WYBÓR REDAKCJI

1.07.2020

Co najbardziej przeszkadza wam w życiu w izolacji? Mi, poza spotkaniami z przyjaciółmi, brak obcowania z kulturą. Różne instytucje organizują online spotkania/eventy/przedstawienia, ale to nie dla mnie. Przed komputerem siedzę w pracy, więc czas wolny staram się spędzać inaczej. Na pomoc pospieszyły mi książki. Skoro nie mogę obcować ze sztuką, sp... Recenzja książki Ja, Tamara. Powieść o Tamarze Łempickiej

@asiaczytasia × 6

"Ja, Tamara"

6.09.2023

“Tak bardzo chciała być z lodu, a była z ognia''. Powieść oparta na faktach ukazująca życie wybitnej artystki Tamary Łempickiej. Autor zafascynowany jej życiem stworzył niesamowitą i zarazem fascynującą powieść. Na jej napisanie, wnikliwą analizę materiałów archiwalnych i podróże śladami artystki Autor poświęcił, aż dziesięć lat. Tamara była kobi... Recenzja książki Ja, Tamara

@tatiaszaaleksiej × 12

Samotna królowa

15.08.2023

Dotychczas nie miałem okazji poznać kim była Tamara Łempicka, bohaterka powieści pod tytułem „Ja, Tamara” pióra Grzegorza Musiała. Nigdy nie widziałem jej prac, nie słyszałem nawet najmniejszej wzmianki o jej życiu. A szkoda, bo okazuje się, że była dosyć nietuzinkową kobietą. Malarka, skandalistka, niebywale obyta w świecie. Życie nigdy jej nie r... Recenzja książki Ja, Tamara

@melkart002 × 5

Portret skandalistki

6.11.2021

Tytułem wstępu, autor zaznacza, iż książka w żadnej mierze nie jest biografią, lecz powieścią historyczną. Bardzo dobrą, w moim przekonaniu. Zatem rządzi się swoimi prawami, wyobraźnia pisarza nie ma więc granic. Choć oczywiście na końcu zamieszczono stosowne objaśnienia. Czy rzeczywiście Tamara Łempicka, jak powiadał Pablo Picasso,niszczyła wszy... Recenzja książki Ja, Tamara. Powieść o Tamarze Łempickiej

@ladymakbet33 × 4

Zobacz wszystkie (7) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@EwaK.

2023-05-05

8 /10

Przeczytane

Tak sobie siedzę i myślę o niej od kilku dni. Ależ ta kobieta miała polot! I apetyt na życie - egoistyczne i hulaszcze, że AŁA!
Kolorowa i wyrazista jak jej dzieła, z codziennością tak intensywną, jak kolory, których używała w swoich obrazach. Bezkompromisowa, egoistyczna i bezczelna, wytaplana w paryskim błotku dwudziestolecia międzywojennego, koleżanka najwybitniejszych artystów. Mówią o niej baronowa pędzla.
Ta mistrzyni autokreacji już za młodu twierdziła, że będzie wyjątkowa i sławna. I słowa dotrzymała. Ale nie sądziła chyba, że zostanie taką światową gwiazdą, najdroższą polską malarką na międzynarodowym rynku. Powinna być naszą artystyczną dumą narodową, a my że Matejko,Wyspiański, Kossak… Odnoszę wrażenie, że jest jakoś nie wiadomo czemu pomijana. Ja też o niej niewiele wiedziałam, ale dzięki lekturze książki nadrobiłam zaległości, dodatkowo postudiowałam o art deco i dziełach naszej słynnej w świecie rodaczki. A zostawiła ich niemało, bo ponad 600.
Powieść może trochę chaotyczna, może trochę podtapiałam się w zalewie słów, nie wiem co w niej jest fikcją, a co faktem, ale chcę wierzyć, że obcowałam z Tamarą jaka była. Tym bardziej, że książka napisana jest w formie autobiografii. Odsłuchałam jej na audiobooku (bagatela, ponad 20 godzin) w wykonaniu doskonałej lektorki Elżbiety Kijowskiej i czułam się, jakby przemówiła do mnie osobiście Tamara Łempicka, którą można albo kochać, albo nienawidzić. Mnie ona fascynuje.

× 4 | Komentarze (1) | link |