Izrael Lichtenstein. Biografia żydowskiego socjalisty

Izrael Lichtenstein (1883–1933) był jednym z przywódców żydowskiej partii socjalistycznej Bund w okresie międzywojennym. Ten syn ubogiego mełameda z miasteczka Kowal na Kujawach, wcześnie zmuszony do pracy zarobkowej, zdołał samodzielnie wykształcić się i zdobyć zawód nauczyciela – specjalisty w dziedzinie edukacji głuchoniemych. W 1910 r. osiadł w Łodzi, gdzie organizował żydowskie instytucje oświatowe oraz walczył o autonomię kulturalną polskich Żydów i uznanie języka jidysz za ich język narodowy. Był wieloletnim radnym łódzkiej Rady Miejskiej, a także członkiem centralnych władz Bundu. Zasłynął z talentu oratorskiego, który zjednywał mu popularność wśród socjalistów i budził wrogość ze strony prawicy. Gdy zmarł przedwcześnie w wieku 50 lat, na cmentarz odprowadzał go kilkunastotysięczny tłum sympatyków. Historia życia Izraela Lichtensteina została przedstawiona na tle sytuacji politycznej i kulturalnej w Polsce w pierwszych dekadach XX w.

Biblioteka Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Łodzi, tom XXXVIII