Wcześnie, już pod koniec lat pięćdziesiątych, zwrócił Kiš uwagę na rosnący ciężar gatunkowy eseju, który coraz częściej przenika tkankę powieściową, a hermetyczna poezja współczesna "wypoczwarza się poprzez jego słowo i literę". Zdaniem Kiša to właśnie esej, poczynając od nadrealizmu, torował drogę nowoczesnemu wyrazowi literackiemu. Sam autor od początku twórczości uprawiał ten gatunek, rozumiany, w szerokim sensie, jako "różnorodna literatura dyskursywna". Ten tom jest najobszerniejszym, jak dotąd, wyborem esejów Danila Kiša i jednocześnie pierwszym ukazującym się w języku polskim. Jest także książka o nim samym. Przedstawia, jak mówi autor o swoim tomie "Homo poeticus", jego zaintersowania, pasje i omyłki, dziennik lektur pewnego "ciekawego książek czytelnika". Danuta Cirlić-Straszyńska, "O łasce kształtowania eseju"