Hate Mail

Zazwyczaj zadania domowe to nieprzyjemny obowiązek, ale Naomi była podekscytowana tym, że będzie korespondować z uczniem innego kontynentu. W liście była miła i uprzejma, a odpowiedź którą otrzymała zwaliła ją z nóg. Nie dość, że pismo było niewyraźne to w dodatku zawierało wiele obelg w stronę dziewczynki. Luca myślał, że dzięki temu pozbędzie się problemu, bo Naomi obrazi się i przestanie do niego pisać. Los jednak lubi płatać figle, bo dziewczynka odpisała równie obrzydliwymi hasłami. Tak narodziła się ich przyjaźń... Czy przetrwa?

Naomi jest już dorosła i zostaje sławną pogodynką, a jej przyjaciółka przynosi do studia list - myśli, że to pierwszy prezent od fana. Gdy otwiera kopertę wspomnienia odżywają, ale jest mały problem... nie ma adresu, są tylko wskazówki i polecania jak może znaleźć dawnego znajomego. To zdarzenie powoduje śmieszne perypetie. Książka dostaje rozmachu i dużo poczucia humoru. Do tego wracamy do przeszłości i starych listów, które miały wpływ na dalsze życie Luca i Naomi.

Jestem w szoku, że nie doszło do żadnego spotkania, choć każda z osób miała inne wyobrażenie i porównywała każdego partnera do przyjaciela z korespondencji to jednak Luca i Naomi nie odważyli się zawalczyć o siebie. W dodatku w życiu Naomi pojawił się tajemniczy sąsiad czy zaangażuje się w pełni w nową relację gdy rozgrzebywana jest przeszłość?

Lektura jest ...

Ach co to była za wciągająca od samego początku historia. Książka nie dość, że wpadła mi w oko przy przeglądzie premier, to jeszcze ciągle gdzieś mi migała na Boostagramie. Gdy tylko pojawiła się na @empikgo wiedziałam, że od razu trafia na szczyt mojej listy audiobooków. A że dałam sama sobie bana na kupowanie nowych książek póki nie przeczytam chociaż części z mojego stosiku hańby to po prostu idealnie się złożyło. Realizacja bardzo przypadła mi do gustu, zwłaszcza, że książka czytana na dwa głosy. Wciągająca, lekka, niebanalna, a do tego spicy - no idealna książka na lato :)

Kto w dzisiejszych czasach pisze listy? I mam tu na myśli te papierowe, w kopercie, ze znaczkiem, na które czasem czeka się tygodniami. No chyba nikt. A ja po przeczytaniu tej książki mam taką myśl jakie to były wspaniałe czasy kiedy korzystano właśnie z takiej formy kontaktu. To oczekiwanie na odpowiedz, to uczucie trzymania w dłoni kawałka papieru, który wcześniej dotykała ta druga osoba. Nie oszukujmy się, ale wysyłanie e-maili to nie to samo. Poczta elektroniczna w dzisiejszych czasach jest taka wygodna, szybka, natychmiastowa, ale nie odda ona w 100% tego klimatu odręcznego pisania, stylu pisma, które czasem już są nam w stanie wiele powiedzieć o danej osobie.

Hate mail to naprawde niebanalna historia i będę tę książkę gorąco polecać. Jeden z lepszych romansów, po które sięgnęłam póki co w tym roku.

Luca i Naomi poz...

Kiedy ostatnio wysłaliście do kogoś list albo chociaż pocztówkę?

Przyznaję, że zanim Poczta Polska zaczęła windować ceny znaczków pocztowych, wysyłałam rocznie dość sporo pocztówek, jednak teraz zdarza mi się robić to bardzo rzadko. Natomiast zupełnie odwrotnie jest w przypadku głównych bohaterów książki "Hate Mail" autorstwa Donny Marchetti.

Naomi i Luca poznali się w piątej klasy podstawówki, choć być może "poznali się" to zbyt duże słowo, gdyż nigdy się nie spotkali. Oboje zostali zmuszeni do zawarcia korespondencyjnej znajomości w ramach zajęć szkolnych, jednak zupełnie nie spodziewali się, że ich ociekające sarkazmem listy połączą ich na długie lata.

Po przeczytaniu opisu książki byłam przekonana, że będzie ona przewidywalna do granic możliwości. I faktycznie w tej kwestii miałam stuprocentową rację. Jednakże w ogólnym rozrachunku zupełnie mi to nie przeszkadzało.

Podczas czytania bawiłam się świetnie. Główna akcja powieści rozgrywa się, kiedy Naomi i Luca są już dorośli i odnoszą zawodowe sukcesy. One jest prezenterką pogody, a on... cóż tego nie mogę zdradzić, ale możecie wierzyć mi na słowo, że mężczyzna jest fachowcem w swojej dziedzinie. Przez różne życiowe zawirowania, nie kontaktowali się ze sobą przez ostatnie dwa lata. Dlaczego więc pewnego dnia Luca postanawia odnowić ich znajomość? Tego dowiecie się, sięgając po "Hate Mail".

To, co najbardziej urzekło mnie w tej historii to właśnie wspomniane wcześniej listy. Z...

„Hate Mail” autorstwa Donny Marchetti to przeurocza historia, która jest dowodem na to, jak cienka jest granica pomiędzy miłością a nienawiścią.

Fabuła kręci się wokół relacji Luci i Naomi, którzy korespondują ze sobą od piątej klasy. Jednak korespondencja ta jest zgoła inna niż mogłoby nam się wydawać. Dwójka ta nie wymienia się uprzejmościami, lecz życzy sobie wszystkiego, co najgorsze. I tak dzieje się przez wiele lat, aż kontakt wreszcie się urywa. Jednak nie na długo, bo po dwóch latach Luca znów daje o sobie znać, a poukładany świat Naomi zaczyna wywracać się do góry nogami.

Nawet nie wiesz, ile przyjemności sprawiało mi czytanie tej powieści! Historia jest lekka (chociaż momentami dotyka także bardzo ważnych oraz smutniejszych tematów) i dosłownie przez nią się płynie! Sposób, w jaki obrażają się dwójka głównych bohaterów, jest słodki i przezabawny. Dawno tak nie chichotałam podczas czytania książki, przez co mój mąż patrzył się na mnie co najmniej dziwnie, ale sam stwierdził, że miło popatrzeć, jak książka wzbudza we mnie tyle emocji. Motyw pisania do siebie listów naprawdę mnie rozczulił, bo przecież w dzisiejszych czasach nikt już tego nie robi, a to jest takie słodkie i na swój sposób romantyczne.

Luca i Naomi to postacie wyraziste i bardzo dobrze wykreowane. Naomi to świetna dziewczyna z ciętym językiem, ale rozważna i poukładana. Podoba mi się sposób, w jaki autorka ukazała jej zauroczenie sąsiade...

Przed Wami komedia romantyczna inna niż wszystkie. Zabawna, pełna złośliwości, ironii, a i jeszcze zaskakująca i wymykająca się schematom.

Naomi ma korespondencyjnego przyjaciela od 5 klasy podstawówki, chociaż przyjaciel to za dużo powiedziane. Luca i Naomi piszą listy długo, wręcz przez całe życie, a nigdy sie nie spotkali. Za to prześcigają się w pisaniu sobie złośliwych, mniej lub bardziej, listów. Dogryzają sobie, a punktem zapalnym może być wszystko. Oczywiście, nam gwarantuje to świetną rozrywkę!

Ta powieść idealnie wpasowała się w moje poczucie humoru, jest tu sarkazm i ironia, a romantyczne gesty nie są osią tej historii. Polubiłam główną bohaterkę, chociaż rozwiązanie całej zagadki stawia ją w średnim świetle. To trochę pokrętne, ale jednak logiczne. W dodatku nie nudziłam się ani chwili, czytało mi się bardzo dobrze, a zakończenie nie zniweczyło tytanicznej pracy autorki.

Czy polecam? Oczywiście! To lekka, przyjemna opowieść, która w sposób oryginalny przekazuje oczywistą prawdę, o której w codziennym życiu często zapominamy.