Marzyła, by odtąd w jej życiu nic się już nie zmieniało. Odzyskała spokój, polubiła atmosferę swego oddziału, z radością obserwowała wracające do zdrowia dzieci. W życiu prywatnym pozostawała jednak samotnica. Doktor Hawke uważał, że samotność jest jedną z najgroźniejszych chorób świata. Dostrzegł, że Laura w swej samotności coś ukrywa - coś, co nie pozwala jej żyć pełnię życia. Postanowił uwolnić ją od tego ciężaru.