To nie jest biografia Kopernika, dokładna, uwzględniająca wszystkie znane fakty od urodzin do śmierci. Powieść Piechowskiego - młodego autora pięciu już powieści historycznych, ukazuje dramatyczne starcie dwu odrębnych wielkich indywidualności: młodego uczonego i starzejącego się dyplomaty, a przy tym reprezentanta władzy kościelnej, suwerena Warmii, doradcy królów - jego wuja i opiekuna Watzenrodego. Watzenrode widzi niebezpieczeństwo przewrotu, jakiego dokonać może w umysłach ówczesnych obalenie uznanej, uświęconej najwyższymi autorytetami teorii o Ziemi i człowieku jako centrum wszechświata. Ma władzę udaremnienia odkrycia Kopernika; korzysta z tej władzy w sposób bezwzględny, aż do użycia siły.
Ten dramat uczuć bliskich sobie ludzi, dramat przekonań i racji - mocno osadzony jest w wystroju, klimacie i pejzażu Polski Zygmuntowskiej, bogatym, pełnym barw. Sceny z koronacji królewskiej, śmierć i pogrzeb suwerena, sceny batalistyczne, a nade wszystko krajobrazy z Warmii, z puszcz i jezior, z gwarnych strojnych miast, asystujących uroczystościom monarszym, mroczne opowieści z krzyżackiej "szkoły janczarów", opisy intryg i egzekucji - to mocne akcenty w tej powieści.
[Instytut Wydawniczy "Pax", 1971]
Ten dramat uczuć bliskich sobie ludzi, dramat przekonań i racji - mocno osadzony jest w wystroju, klimacie i pejzażu Polski Zygmuntowskiej, bogatym, pełnym barw. Sceny z koronacji królewskiej, śmierć i pogrzeb suwerena, sceny batalistyczne, a nade wszystko krajobrazy z Warmii, z puszcz i jezior, z gwarnych strojnych miast, asystujących uroczystościom monarszym, mroczne opowieści z krzyżackiej "szkoły janczarów", opisy intryg i egzekucji - to mocne akcenty w tej powieści.
[Instytut Wydawniczy "Pax", 1971]