Grek Zorba

Jest to wg mnie wybitna książka, może dlatego dość trudna. Opowieść o starym i mlodym człowieku, jakby dobranych na zasadzie kontrastu, daje do myślenia na wiele tematów dreczacych ludzkosc. Jednak rozni sie tym, że nie daje łatwych odpowiedzi, tylko zmusza czytelnika do dalszych przemyśleń. Książka pokazuje "lekkosc bytu" dla jednych nieznośna a dla innych wspaniała. Nie znajdziecie tu madrych aforyzmow, ktore mozna sobie wpisac do kalendarza, ktore sa piekne i podnoszace na duchu, jak to ma miejsce u innego dosc poczytnego autora.... kazda madrosc z tej ksiazki trzeba samemu ubrac w slowa i schowac gleboko w sobie.Ja czytam ta ksiazke z reguły 2 razy w roku, i jest to dawka nowych sił, optymizmu i spokoju.. bardzo gorąco polecam wszytkim moją jedyna ukochana książkę na tej planecie :)Czasami sobie powtarzam, ze gdyby to była jedyna książka jaką przeczytałam, to nic bym nie straciła ...:) (to przesada, bo uwielbiam czytac, ale ta ksiazka zdecydowanie dla mnie najwazniejsza ! )

Zorba na początku nieco mnie drażnił. Pomyślałam sobie "co za zuchwała i niedelikatna postać?". W miarę czytania zmieniałam jednak zdanie. Zorba czasem śmieszy, czasem bawi, czasem wzrusza... Przede wszystkim jednak uczy. Pokazuje, że człowiek mimo postępu cywilizacji... a właścwie z powodu tego postępu, jest coraz bardziej zagubiony i coraz trudniej znaleźć mu szczęście. Zorba jest prosty. Nie szuka wskazówek w filozoficznych książkach, nie medytuje, nie zajmuje się pisaniem książek o sensie życia. Jego tajemnicą jest świadomość i pełna akceptacja pierwotnych instynktów człowieka. Gdy Zorba czegoś pragnie - robi to. Nie zastanawia się "dlaczego?" ani "po co?". Jedni mają go za mędrca, inni za zdziecinniałego starca... Jedno jest pewne - jest wyjątkowym człowiekiem. Polecam wszystkim szukającym swojej drogi do szczęścia :)

Polecam Mnie skłoniła do pozastanawiania się nad losem człowieka, nad uniwersalnością jego przeżyć, rozterek,pragnień- bo przeciez wszystko się już kiedyś zdażyło zdaża się lub się zdarzy... Filozofia życiowa Zorby jest prosta - przychodzi do ciebie radość - bierz ja i tańcz, przychodzi smutek - weź go - on jest częścią ciebie. Nie analizuj. Zanim rozpatrzymy ZA i PRZECIW bądźmy spontaniczni...Czasem warto czasem niewarto - bądźmy rozważni i spontaniczni :)

Napisałam o nim całą notatkę na swoim blogu. Zorba, wolny Zorba. Nie analizuje, nie myśli, albo inaczej - myśli sercem, czuciem, a nie rozumem. Grek, który mówi - bierz życie takie, jakie jest i czerp z niego radość. No już, pełnymi garściami!

Może nie do końca zgadzam się z filozofią życiową Zorby, ale książka jest godna polecenia, optymistyczna, niejednokrotnie zmusza do refleksji

nie spodziewałam się tak dużej dawki rozważań filozoficznych o życiu i człowieku; teraz przebrnęłam przez tą książkę, może za kilka lat powrócę do niej i się zachwycę

Książka pełna refleksji i rozważań. Ciekawa i warta uwagi. Szerzej o niej tu: http://nieidentyczne-polki.blogspot.com/2014/07/wspoczesny-dionizos.html

Piękna książka o życiu