Gniazdo Kruka

Sekielski napisał sensację, dodam bardzo dobrą sensację. Mamy premiera chcącego władzy, tajne służby, przetasowania w elitach władzy, sprawę Iraku, Afganistanu, złupione skarby z Mezopotamii, rosyjskich szpiegów, tajne archiwa Husajna czy to fikcja literacka, mam nadzieję, ale oparta na prawdziwym szkielecie wydarzeń, co w takich opowieściach cenię. Osoby orientujące się w wydarzeniach na świecie i w kraju będą widziały wiele odnośników i im będzie czytało się lepiej, gąszcz postaci i wydarzeń będzie bardziej zrozumiały. Pozostali, no cóż muszą zagłębić się mocniej. W ten szkielet Sekielski włożył postaci, niejednoznaczne, którymi rządzi przede wszystkim własne ego i pieniądze, które w miarę rozwoju sytuacji pokazują co skrywają. Dodajmy, że nie ma tu złych czy dobrych, ogólnie każdy kończy tak samo – zabójstwo, samobójstwo, życie na skraju. Końcówka serii to już pogrom, a zakończenie tak niejednoznaczne, że w sumie się nie kończy, ale dlaczego musicie doczytać sami.
Polecam ten świat rodzimej sensacji, ja jestem bardzo ukontentowana, nie jest mroczno, nie jest makabrycznie, ale jest groźnie i ciekawie.
Jedyny minus, który wybaczam autorowi, to ten, że żaden tom nie kończy definitywnie zagadki, ale miałam od razu trzy części więc jakoś to przeżyłam

Najlepsza część serii. Znakomita, dynamiczna akcja, momentami przerażająca przedstawieniem możliwości polityków, biznesmenów, służb specjalnych, obcych wywiadów itp. Bezradność społeczeństwa wobec intryg wielkich tego świata. Mam nadzieję, że to tylko political fiction, a jednocześnie boję się, że to już nie fiction, tylko mroczna rzeczywistość, której strzępki widzimy czasami na ekranie telewizora.
Z niecierpliwością wyczekuję dalszych powieści pana Sekielskigo – ma potencjał. Ponadto już na początku 3 tomu prawidłowo wytypowałam Kruka. Jestem z siebie dumna… nie było to takie proste:)

Trzecia część zdecydowanie lepsza niż druga, na którą trochę psioczyłam. Akcja goni akcję, trup trupem pogania, rosyjscy agenci czają się za każdym rogiem. Człowiek zaczyna się obawiać używać internetu i telefonu, któż wie, kto w nas w tym momencie inwigiluje? :)
Czyta się bardzo dobrze ale ja czuję się lekko zmęczona natłokiem nieprawdopodobnych wydarzeń. Co za dużo to nie zdrowo :)
Znowu trzeba zrobić sobie przerywnik w postaci czegoś lżejszego :)
Polecam oczywiście ale radzę sobie dawkować