Głód

Kraków, klimatyczne obiekty sakralne, uniwersyteckie biblioteki, a później podróż przez małe miasteczka - to jeden z dwóch dużych plusów debiutu Idy Sol pt. “Głód”, powieści kryminalnej napisanej przez naukowczynię. Drugim plusem jest pomysł na intrygę - rozpoczyna się dwutorowo: od brutalnych morderstw i odkrycia w bibliotece dokumentów sprzed wieku, które mogą mieć coś wspólnego z okresem Wielkiego Głodu w Ukrainie. Autorka dobrze osadza akcję w czasie, a historię przedstawia w krótkich naprzemiennych fragmentach podpisanych datą, czasem, jak i miejscem. Czytelnik opowieść obserwuje poprzez dwie postacie - policjanta Kornela i profesorkę UJ Teresę, którzy jako bohaterowie niestety nie wypadają najbardziej wiarygodnie - autorka skupia się na ich zachowaniu i wyglądzie, na tym co widać, a nie na tym, co czuć. Niestety są też dość schematyczni, na czym historia później mocno się opiera tracąc skupienie na intrydze kryminalnej. “Głód” mógłby być dobrym kryminałem, gdyby został odpowiednio przypilnowany, odpowiednio poprowadzony, gdyby pewne wydarzenie nie brały się znikąd, a były dobrze uzasadnione, a postaci, ich prywatnych relacji i przekomarzaniach pasujących do całkiem innego gatunku literackiego było mniej. Pozostaje więc mieć nadzieję, na lepsze rozwiązania w przyszłych powieściach, bo potencjał jest, tylko trzeba go dobrze, ciekawie rozwinąć. A sam „Głód” może przypaść do gustu czytelnikom literatury kryminalnej mniej wymagającym, gdyż punkt wyjścia intrygi, jak i m...