Globalne ujęcie sztuki Europy Wschodniej

Studium peryferii artystycznych świata. Ostatnie dzieło wybitnego historyka sztuki o wielkiej wrażliwości społecznej to studium peryferii artystycznych świata, wykluczeń z głównej historycznoartystycznej narracji. Autor szuka metod odwracania, podważania tejże narracji, ujawniając przy tym artystyczne (i nie tylko) praktyki wykluczania. Studium oparte na porównawczej, horyzontalnej metodzie pozwala spojrzeć na kultury pozostające poza głównym nurtem jak na całość zjawiska peryferii ‒ nawet jeśli nie po to, by zmieniać świat, to przynajmniej, aby go zrozumieć. Oto przesłanie, w którego realizację Mistrz swoimi dziełami (m.in. Awangarda w cieniu Jałty, REBIS 2005, Znaczenia modernizmu, REBIS 1999, Agorafilia, REBIS 2010) wniósł niezwykle cenny wkład. Piotr Piotrowski (1952‒2015) ‒ profesor zwyczajny w Instytucie Historii Sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, którego w latach 1999‒2008 był dyrektorem, a w latach 1996‒2009 kierownikiem Zakładu Historii Sztuki Nowoczesnej; w latach 2009‒2010 dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie. Członek wielu międzynarodowych towarzystw, instytucji badawczych oraz redakcji czasopism naukowych, znany specjalista w zakresie historii sztuki XX wieku Europy Środkowo-Wschodniej. Autor ok. 300 artykułów publikowanych głównie w Europie i w USA oraz kilkunastu książek, między innymi dwóch poświęconych twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza (1985, 1989); Artysty między rewolucją i reakcją, na temat uwikłań awangardy radzieckiej w rozwój systemu totalitarnego w ZSRR (1992); Dekady, za którą otrzymał Nagrodę im. Jerzego Stajudy (1993); nominowanych do nagrody „Nike” w roku 2000 Znaczeń modernizmu (REBIS 1999) oraz Awangardy w cieniu Jałty. Sztuka w Europie Środkowo-Wschodniej, 1945‒1989 (REBIS 2005; wyd. brytyjskie: In the Shadow of Yalta. Art and the Avant-garde in Eastern Europe), za którą z kolei w 2006 roku otrzymał m.in. nagrody im. Jana Długosza oraz Premiera RP, a także Sztuki według polityki (Universitas 2007). Laureat Nagrody im. Igora Zabla za wkład w badania kultury artystycznej Europy Środkowej (Barcelona 2010).