Książka ta stanowi studium porównawcze kultury artystycznej krajów Europy Środkowo-Wschodniej (z wyjątkiem ZSRR), obejmujące okres od końca II wojny światowej do upadku komunizmu. Autor bada związek pomiędzy nowoczesną sztuką (modernizm i neoawangarda) a sytuacją polityczną. Nie koncentruje się jednak na przedstawianiu rzeczywistości poszczególnych krajów, lecz analizuje konkretne problemy historii sztuki i polityki w porządku chronologicznym. Książka zawiera 250 czarno-białych ilustracji.