Wystarczy rozejrzeć się dobrze wokół siebie by zauważyć, że są wśród nas takie dzieci, których dzieciństwo doświadcza ubóstwem i głodem.
Wystarczy nauczyć swoje dzieci empatii i tego, by nie piętnowały swoich kolegów i koleżanki, które pochodzą z rodzin, gdzie jest ciężko.
Rex Ogle pokusił się o to, by opisać kawałek swojego dzieciństwa, które naznaczone było niełatwą codziennością, uczuciem głodu, brakiem nowych ubrań, przyborów szkolnych, ale i podszyte przemocą i lękiem.
Wiecznie krzycząca matka i ojczym stosujący przemoc, to rodzina nie do pozazdroszczenia.
Do tego doszła codzienna dawka wstydu, kiedy jego mama zapisała go wraz z bratem do szkolnego programu darmowych posiłków, a on tak bardzo starał się by ukryć przed rówieśnikami swoją biedę, aby nie być pośmiewiskiem.
Na szczęście znalazł sposób by radzić sobie z życiem jakie dał mu los dzięki bratu, przyjacielowi i babci.
Temat poważny, niełatwy, a sposób, w jaki przedstawia go Autor
@thirdrex pozwala na lekkość czytania, choć jednocześnie nie pozbawia czytelnika refleksje na temat tego, jak życie potrafi pozbawić dzieciństwa obarczając problemami zbyt młode głowy.
Dzięki
@czytajacamewa miałam okazję przeżyć słodko-gorzkie spotkanie dziękując w duchu swoim rodzicom za dobre dzieciństwo.
Polecam gorąco!
...