Opinia na temat książki Fotograf utraconych wspomnień

To już kolejna książka z cyklu opowiadań japońskich pisarzy, która jakoś mi nie siada i jej styl do mnie nie przemawia, mimo że koncept i pomysł na historie są naprawdę ciekawe. Przedstawiam wam trzy opowieści zebrane w jedną całość, o trzech różnych postaciach - starszej kobiecie, mężczyźnie w średnim wieku oraz kilkuletniej dziewczynce. (trzecia historia totalnie top^^^)
Na początku powiem o co generalnie chodzi : w studiu fotograficznym u Hirasaki pośmiertnie można obejrzeć galerię zdjęć z własnego życia: jedna klisza odpowiada jednemu dniu. (pomyślcie ile zdjęć miała przed sobą kobieta, która dożyła 92 lat :0). Hirasaka przed ich odejściem do wieczności przygotowuje specjalny pokaz zdjęć, do którego sami mogą wybrać stop-klatki ze swojego życia.
Nikt nie wie, jak wyglądają zaświaty - ale taka wizja jest całkiem przyjemna, prawda? "Przedsionek fotograficzny" hahaha
Dodatkowo nasi bohaterowie mają możliwość przeniesienia się ostatni raz do wybranego przez nich dnia - ile razy zastanawialiście się żeby móc powtórzyć dany dzień????
Zastanówmy się wspólnie czy aby na pewno wykorzystujemy każdy dzień na 100% i czy przy tym nie marnujemy danych nam klisz?...
ZAPRASZAM NA IG @azetowa