Figa

„Figa”, trzecia powieść słoweńskiego pisarza Gorana Vojnovicia, to książka intrygująca fabularnie i wielowątkowa. Autor stworzył barwną opowieść o losach kilkupokoleniowej rodziny – dziadka Aleksandra i babci Jany, mamy Vesny i ojca Safeta, narratora Jadrana i jego żony Anji – wzajemnych relacjach, sprawach codziennych i przełomowych chwilach w ich życiu. Akcja powieści rozgrywa się w wielkokulturowej przestrzeni dawnej Jugosławii (Słowenia, Chorwacja i Bośnia), która kiedyś była całością, a obecnie stanowi świat podzielony w sensie geograficznym, kulturowym i językowym.

Na kartach książki odbijają się echem ważne w historii tego regionu wydarzenia, począwszy od czasów tuż przed wybuchem drugiej wojny światowej, przez okres komunizmu, po ostatnią wojnę na Bałkanach i uzyskanie przez Słowenię niepodległości. W powieści jednak zdecydowanie na plan pierwszy wysuwa się odkrywana stopniowo, nabierająca barw i angażująca emocjonalnie historia rodzinna. Narrator z nostalgią rekonstruuje prywatne dzieje rodziny i uchyla drzwi do świata, który bezpowrotnie minął.

„Figa” to jedno z nielicznych dzieł najnowszej literatury słoweńskiej, do przetłumaczenia którego (na język niemiecki, chorwacki i szwedzki) prawa autorskie były sprzedane jeszcze zanim ono powstało. Książka otrzymała nagrodę Kresnik (2017) za najlepszą słoweńska powieść.