Esesman i żydówka

Czytając, zastanawiałam się, gdzie był edytor ;) Liczne powtórzenia i zdania wielokrotnie złożone, które aż błagały o kropkę raziły straszliwie. Niektóre słowa zbyt egzaltowane. Bez przerwy coś kogoś "brało w swoje posiadanie". I o ile opisy jeszcze mogłam przeboleć, bo to język autorki, o tyle wypowiedzi bohaterów ciężko się czytało. Po głowie mi chodziło za każdym razem "Ludzie tak ze sobą nie rozmawiają". Przez to opowieść traci trochę na wiarygodności.
Poza tym faktycznie zwykłe to czytadło, dość niewiarygodne, (choć nie wykluczam, że i takie historie mogły się zdarzać w tamtym czasie; po prostu jakoś tak nie wczułam się w sytuację bohaterów, a przecież wojenne tło i trudną miłość da się opisać z większymi emocjami). Na plus, że szybko się czyta.
Z podobnych książek zdecydowanie bardziej polecam "Kolaborantkę" M. Leroy.

Akcja powieści rozpoczyna się w 1943 roku, gdy z jadącego pociągu pełnego krakowskich Żydów wiozących ich do obozu w Auschwitz wyskakuje jedna z nich, Debora Singer. Ucieka do lasu jednak skręciła nogę a odgłosy obławy niestety zbliżają się nieubłagalnie. W końcu dociera do niej sam oficer SS Bruno Kramer. Więc jest już po niej…

Jednak nie byłoby powieści, gdyby w tym miejscu wszystko się zakończyło. A dlaczego się nie kończy? Ponieważ najpierw Ona pomogła Jemu – teraz On się odwdzięcza i pomaga jej…