Zmiany artystycznych opraw, a także ocen dawnych obrazów, dokonujące się między reformacją a sekularyzacją, zazębiały się z przemianami historiografii i piśmiennictwa o sztuce. Złożony i niejednoznaczny stosunek do dawnych obrazów i rzeźb został więc potraktowany jako synekdocha rozmaitych postaw wobec średniowiecza w epoce nowożytnej. Reformacja, która ponownie obudziła spór o obrazy i o przeszłość Kościoła, przyczyniła się do powolnych przekształceń wnętrz średniowiecznych świątyń, jednak zarówno katolicy, jak i luteranie wciąż zachowywali i restaurowali wiele elementów dawnego wyposażenia, traktowanych jako pamiątki przeszłości. Dopiero po wojnie trzydziestoletniej, zwłaszcza w XVIII stuleciu, liczne średniowieczne dzieła padły ofiarą gruntownych barokizacji kościołów, jednak niektóre obrazy – przede wszystkim czczone jako cudowne wizerunki – właśnie wówczas umieszczono w nowych oprawach architektoniczno-rzeźbiarskich. W drugiej połowie XVIII w. odkryto wreszcie wartość artystyczną dawnych obrazów i figur, budzących już wcześniej zainteresowanie kolekcjonerów i podróżników, co zbiegło się w czasie z krystalizowaniem się nowej dyscypliny akademickiej – historii sztuki. Grażyna Jurkowlaniec uzyskała doktorat na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego w roku 2000 i odtąd pracuje jako adiunkt w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2004 r. współredaguje czasopismo „Ikonotheka”, jest autorką książki Chrystus Umęczony. Ikonografia w Polsce od XIII do XVI wieku, Warszawa 2001, licznych artykułów naukowych poświęconych różnym aspektom sztuki religijnej późnego średniowiecza oraz epoki nowożytnej oraz kilku obszernych recenzji, a także przekładów z języka niemieckiego oraz włoskiego (m.in. tekstów Erwina Panofsky’ego i Umberta Eco). Wygłaszała referaty na konferencjach naukowych i sympozjach w Polsce, jak również w Niemczech, Wielkiej Brytanii, Francji i w Kanadzie. Stypendystka Fundacji Lanckorońskich (Rzym, 2003 i 2007), Andrew W. Mellon East-Central European Research Fellows Program (Wissenschaftskolleg zu Berlin, 2005/2006) oraz Geisteswissenschaftliches Zentrum Geschichte und Kultur Ostmitteleuropas (GWZO) an der Universität Leipzig (2007).