Einstein. Jego życie, jego wszechświat

Albert Einstein to człowiek, który współtworzył XX-wieczną rewolucję w rozumieniu czasu i przestrzeni. Same publikacje, które w wolnych chwilach w 1905 przygotował pracując w urzędzie patentowym, zasługują na trzy Nagrody Nobla. Do tego stworzenie Ogólnej Teorii Względności (OTW) wystarczyłoby, na co najmniej kolejną. Nie jest to moje opinia wartości jego osiągnięć, tylko kolejnych pokoleń uczonych, którzy korzystają z wkładu noblisty w rozwój nauk ścisłych.

Walter Isaacson w obszernej biografii wielkiego fizyka "Einstein. Jego życie, jego Wszechświat", skrupulatnie i z talentem opowiedział historię pełną zwrotów akcji i ludzkiej niedoskonałości. Rozkład akcentów pomiędzy tematy, które autor przedstawił, odzwierciedlają trzy światy absorbujące samego geniusza. Te warstwy, to prywatność pracy nad teoriami z kartką i notatnikiem, relacje rodzinno-przyjacielskie i aktywność społeczno-polityczna. Każda z osobna opisałaby nieprawdziwego Einsteina. Wszystkie razem pokazują człowieka pełnego wątpliwości, pokory, zahamowań w budowaniu relacji czy bezkompromisowości w poglądach.

Isaacson taktownie, choć bez niedomówień, z odpowiednim dystansem, ale i obiektywnie opisał wady Einsteina, które przełożyły się na burzliwe zakończenie związku z pierwszą żoną i pogmatwane relacje z synami. Potrafił być oschły, stanowczy, nieustępliwy i niesprawiedliwy. Mógł być nieprzyjemny dla najbliższych, choć wykazywał się też czułością i zaangażowaniem w rozwój dorastających synów. N...