Dziewczyna z wyspy zapachów

„My, lu­dzie, pra­wie wcało­ści skła­damy się zwody; jedy­nym wyjąt­kiem są tajem­nice po­dob­ne do ka­mie­ni”.

„Dziewczyna z Wyspy Zapachów” zachwyci wszystkich wielbicieli powieści „Gdzie śpiewają raki”. To szalenie subtelna i nastrojowa opowieść o dziewczynie, której domem i szkołą życia była bezludna wyspa, a gdy musiała ją opuścić i wyruszyć w poszukiwaniu swojego pochodzenia, nigdy nie przestała za nią tęsknić. Piękna i niewinna, widzi świat oczyma dziecka, przez co zdaje się on nieco magiczny i baśniowy. Urzekł mnie oniryczny klimat powieści oraz zachwycające opisy przyrody, a wszystko to zasługa języka: pięknego, obrazowego, bogatego w środki wyrazu. Otrzymałam również oszałamiającą dawkę wiedzy na temat wpływu zapachów na ludzkie zachowania.

Erica Bauermeister stworzyła cudowną, nostalgiczną opowieść, którą zachowam w swej pamięci na dłużej.

Emmeline mieszka z ojcem na samotnej wyspie prawie całkowicie odciętej od świata przez trudną do pokonania cieśninę. Od najmłodszych lat uczy się od rodzica jak poznawać świat dzięki zapachom, zapamiętywać je i kolekcjonować jak wspomnienia. Może to życie nie jest zbyt ekscytujące ale bezpieczne i jedyne jaki główna bohaterka zna. Gdy los odbierze jej wszystko co kocha, będzie musiała nauczyć się żyć na nowo w innym miejscu i społeczności, a to nigdy nie jest takie proste, jak wydaje się dorosłym.

Dziewczyna z wyspy zapachów mnie zachwyciła. Emmeline najpierw jako mała, rezolutna dziewczynka, potem jako nastolatka i dorosła kobieta jest postacią niezwykle barwną i żywą. Nawet, gdy jej życie rozpada się na drobne kawałeczki, dziewczyna wciąż odnajduje w sobie siłę, by poukładać je na nowo. Z jakimś niezwykłym wręcz optymizmem i nadzieją podążałam za jej opowieścią, wzlotami i upadkami, dobrymi dniami pełnymi śmiechu i zabaw i tymi gorszymi, gdy łzy płynęły strumieniem. I nawet nie będę udawać, że sama nie wzruszyłam się do łez.

Erica Bauermeister daje do rąk czytelnikowi przepiękną opowieść o harcie ducha i trudach dorastania w nieprzyjaznym środowisku. W niewymuszony sposób prowadzi historię dziewczynki od szczęśliwego i nieco ekscentrycznego dzieciństwa przez wszystkie etapy dorastania – także te bolesne, jak żałoba, strata czy bycie ofiarą szkolnych łobuzów* aż do dorosłości. Wcale nie mniej eksc...

Jesteście w stanie sobie wyobrazić zamieszkanie na odludnej wyspie tylko z jedną osobą? Konieczność odnajdywania sobie pożywienia, informacje o świecie uzyskując jedynie z książek? Tak właśnie żyła Emmeline. U boku swojego ojca uczyła się życia na wyspie, o innym świecie wiedząc tyle co nic, ponieważ ojciec wiele przed nią ukrywał. Najważniejsze dla niego były buteleczki w których ukryte zostały zapachy... Każda z nich zawierała coś bardzo cennego, ale jak się okazało, ulotnego. W efekcie tragicznych wydarzeń Emmeline znajduje się w domu całkiem obcych ludzi i rzucona w nieznany ją świat. To że czuła się w nim zagubiona i prześladowana to jakby nie powiedzieć nic. Oprócz opiekunów, tylko w towarzystwie jednej osoby czuła się dobrze. Fisher ją rozumiał, nie oceniał i zawsze był obok. Do czasu gdy i on wybrał inną drogę. Ale dziewczyna ma cel. Pragnie dowiedzieć się kim był jej ojciec i kim jest ona sama. Odnalezione informacje zaprowadzą ją do kogoś, kto być może będzie w stanie zrozumieć jej odmienność. Otóż Emmeline kieruje się zapachem. On jest w stanie powiedzieć jej wszystko.

Z początkiem książki czułam się lekko zagubiona. Nie bardzo mogłam zrozumieć, o co tak naprawdę chodzi z owymi buteleczkami w których ukryte były karteczki. Oczywiście to tylko pierwsze odczucia, ponieważ strona po stronie, historia zaczynała nabierać większego sensu, chociaż wiadomo że w prawdziwym życiu zaszycie się na odludnej wyspie jest mało prawdopodobne.
Bardzo wczułam się ...

„Dziewczyna z wyspy zapachów” to piękna opowieść o Emmeline i jej ojcu, który uczy swoją małą córeczkę poznawać świat poprzez zmysły. Dziewczynka nie pyta o wiele. Nie wie skąd biorą się te wszystkie zapachy w buteleczkach. Aromaty te nie są zwykłymi zapachami. Mają one moc przywoływania wspomnień i odkrywania prawdy.

Mijają lata i Emmeline poznaje prawdziwy świat, w którym rządzi miłość, zdrada i zemsta. Zaczyna zadawać pytania o to skąd pochodzi. A to co odkrywa jest dla niej czymś nowym.

Historia opisana w tej książce osnuta jest magią i aromatami. Momentami posiada baśniowy klimat. Niektóre zapachy czytając można było wręcz poczuć. Jest to opowieść o dorastaniu i o poszukiwaniu swoich korzeni. Napisana jest pięknym, poetyckim językiem, a emocje w niej zawarte są zarówno delikatne jak i duże. Książka swoją subtelnością wciągnęła mnie od pierwszych stron. I chociaż uważam, że w literaturze pięknej nie dzieje się za wiele, to tutaj muszę przyznać, że jest inaczej. Dzieje się bardzo wiele w sercu Emmeline.

Książka nie jest gruba, ale dostarcza wielu emocji. Podzielona jest na trzy etapy życia Emmeline. Pierwszy to życie u boku ojca na wyspie. Drugi etap to dorastanie i nowe doświadczenia. Szkoła i nowo poznane osoby. Ostatni etap to poszukiwanie prawdy o swoim pochodzeniu.

Pomimo, że książka mnie oczarowała, to zakończenia jej chyba nie zrozumiałam. Może jeszcze kiedyś do niej wrócę by przeko...

Masz swoje ulubione perfumy? Czy zdarza Ci się przypisywać zapach do danego wydarzenia? 💬

„Dziewczyna z Wyspy Zapachów” autorstwa Erici Bauermeister to niezwykle klimatyczna książka, która przenosi czytelnika w świat przeróżnych zapachów i emocji.

Fabuła wprowadza nas w życie Emmeline, która mieszka na odludnej wyspie z ojcem. Nie istnieją dla niej inne miejsca ani inni ludzie. Jest tylko ona, ojciec i... zapachy zamknięte w małych szklanych buteleczkach. Jednak jedna tragedia wywraca życie dziewczyny do góry nogami i sprawia, że spokojne dotychczas życie zamienia się w podróż pełną ekscytacji, zagadek i nowości.

Historia Emmeline wciąga już od pierwszych stron i prawda jest taka, że nie ma możliwości, aby nie zżyć się z główną bohaterką. To na jej przykładzie autorka stworzyła opowieść o poszukiwaniu prawdy o swoim pochodzeniu, magii dzieciństwa, miłości, zdradzie, ambicjach, zemście i utracie. Z każdej strony biją tu emocje i to tak prawdziwe, że sami je przeżywamy.

"Dziewczyna z Wyspy Zapachów" to pięknie napisana powieść o niesamowitej i dość oryginalnej atmosferze, która pozostaje w sercu czytelnika na długo. Otula nas z każdej strony aromatem i wdziękiem, aby na koniec przekonać nas, jak prowokacyjne jest piękno aromatów i jaką mają one moc. Serdecznie POLECAM!